Het vermakelyk bagyn-hof

Vryagie, tusschen een Hollands Edelman en een Brabands Bagyntje.

Vois: Van de Quezel.

Edelman.

O Schoon Godinne,
Beheerder van myn ziel;
Gy doet myn minne,
Ik voor u neder kniel,
Ik wensch uyt herten gront;
Want gy hebt myn doorwont,
Door u lieftaalig spreken,
Myn lief de schoone Maagt,
Is lang gebleken.

Bagyn. Myn Heer geprezen,

Hoe komt gy nu by myn:

[p. 40]

 

Want ik moet wezen,

 

Voor altyd een Bagyn:

 

Gy komt daarom verkeert,

 

Myn Clooster was onteert,

 

Zoo ik van haar ging scheyen;

 

Daarom van hier vertrekt,

 

Al met verblyen.

 

Edel. Ionkvrouw verheven,

 

Schoon Edel creatuur,

 

Sou 'k u begeven;

 

Myn hert brand in het vuur,

 

Ag! overschoone Maagt,

 

Gy bent die myn behaagt,

 

Daarom zoo zal ik heden;

 

Niet scheiden van u af,

 

Verhoort myn reden

 

Bagyn. Myn Heer met smerte,

 

Hoe zyt gy zoo verblind,

 

Dat g' in u herte:

 

Eenen Bagyn bemind,

 

Gy weet dat ik niet moet,

 

Verteeren 't geen God behoed;

 

Het zou myn altoos rouwe,

 

Dat ik vertrad myn ampt,

 

En zyn u Vrouwe.

 

Edel. Wilt niet weerstreven,

 

Het geen dat ik begeer:

 

Gy zult beleven,

 

Veel troost van uwen Heer;

 

Verlaat u Pater dan,

 

Ik zal dan zyn u Man:

 

Met liefde u beschermen,

 

En op het Swanen-dons,

 

U gaan omermen.

 

Bagyn. Ik zou myn wetten,

 

Wel breken gaan althans:

 

En gaan verpletten,

 

O! puik van alle Mans;

 

Gy zyt myn lief en waard,

 

Als eenig mensch op aard,

 

'k Kies u voor myn beminde;

 

Hoe kom ik hier van daan,

 

Wilt middel vinden.

 

Edel. 'k Sal u vervoeren,

 

Gaan zetten op myn paart,

 

Schroomt geen rumoere:

 

en weest ook niet vervaart,

 

Gy zyt myn engel schoon,

 

Ontfangt van my tot loon:

 

Dees diamant vol waarde,

 

Myn overschoon Godin,

 

O! pronk der aarde.

 

Bagyn. Adieu Pater waardig,

 

'k Schey van u Clooster af,

 

Weest niet quaataardig:

 

U wet is al te straf,

 

'k Schey van u Clooster nu,

 

en van u Wyquast schu;

 

Ik zal myn Ionker eeren,

 

Ootmoedig met playzier,

 

Na zyn begeeren.

 

Edelmans besluit. O Maagden schoone,

 

Pronk perels van het land,

 

Die Venus throone,

 

Bemind zeer

[p. 41]

 

abondant,

 

'k Kies voor de Liefste myn,

 

Althans nu een Bagyn,

 

Wie kan myn wette stellen,

 

Al die weer streeft de Min,

 

Dat baard veel quellen.