Het vermakelyk bagyn-hof

Den Huwelyken Staat van Kees de Eyer Boer, met zyn Haagze Juffrouw.

Vois: Van de quezel.

K Eesje dien Vryer,
Die is getrouwt als nou,
Niemant is blyer;
Als Kees met zyn Iuffrouw,
Hy had gestelt zyn zin:
Op een schoone Boerin,
Maar die was hem te ryken,
Daarom zoo liet zy Kees:
Van agt'ren kyken.

Doen trok hy over,

Na 's Gravenhaag verstaat,
By Iuffrouw pover,
Die hy beminnen gaat,
Kees sprak wel Iuffrouw fyn,
Hebt gy nu zin in myn?
Ey wilt u blanke leden:
Aan myn o schoon Godin,
In 't kort besteden.

Wel Kees wat praatje,

Hebt gy u nu bedagt,
Myn zoete Maatje,
Ik had u niet verwagt,
Maar nu gy komt om myn;
Sal ik u Huisvrouw zyn,
Ey komt wilt binnen treden,
En drinkt een glaasje Wyn,
Rust uwe leden.

O zelder weken,

Wat was dien Kees den Boer,
Beleeft in 't spreken,
Toen Iuffrouw zoo uit voer;
Had gy het voort gedaan,
Doen ik u eerst sprak aan:

[p. 12]

 

Op de markt myn Vryer,

 

Doen ik verdienen wou,

 

U Botter en Eyer.

 

Want uwe leden,

 

Stonden myn zoo wel aan:

 

Nu zal ik u kleden,

 

Ia trots een Edelman:

 

Een kleed gechammeteert,

 

Want gy bent het wel weert,

 

Pruik, hoed tot myn behagen,

 

Met een vergult rapier,

 

dat zult gy dragen.

 

Zy trouwen t'zamen,

 

Doen 't alles was gereed:

 

Seer aangenamen,

 

Wat zag dien Kees doen wreed;

 

Hy wou geen Boer aanzien,

 

Maar by de Edel-lien,

 

Sag men hem stadig treden:

 

Maar hy kon niet verstaan,

 

de Hoofze reden.

 

Zyn Iuffrouw hem leiden,

 

By Heeren hoog van staat,

 

Zy zamen zeiden,

 

Kykt hoe dat Kees daar gaat,

 

Wat hangt den degen plat;

 

Al voor zyn boeren gat,

 

De lobben aan zyn handen,

 

't Was beter dat hy liep,

 

Met Eyer-manden.

 

Iuffrouw dit hoorde,

 

Verstont de hoofze reen:

 

Met korte woorden,

 

Sprak zy daar in gemeen;

 

Myn Heeren dit aanziet,

 

Veragt myn Kees zoo niet:

 

Het is myn Man verheven,

 

'k Heb goet voor hem en myn,

 

Om van te leven.

 

Kees stond verlegen,

 

Dat Iuffrouw sprak die reen!

 

Hy trok zyn degen,

 

En riep kom een voor een;

 

Gelooft ik ben niet gek,

 

dus houd voor myn u bek,

 

Ik laat myn zoo niet loeren:

 

Schoon ik gesprooten ben,

 

Al van de Boeren.

 

Die Heeren aardig,

 

Stonden bezweken schier,

 

dat Kees zoo vaardig;

 

Dorst trekken zyn rapier,

 

Zyn Iuffrouw nam hem mee,

 

En stelde Kees te vree:

 

Gy knegts wilt hier uitleeren,

 

Want Kees den Boer is nu,

 

Een Edel Heere.