Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1914

[p. 594]

Jaarlijksch feestmaal.
28 Juni 1914.

Het feestmaal had plaats in het eeresalon der Academie.

Zaten aan, de heeren: Z.E. Kan. Amaat Joos, bestuurder, en Edw. Gailliard, bestendige secretaris;

Eerw. Dr. Jan Bols, Karel de Flou, Dr. L. Simons, Prof. dr. de Ceuleneer, Gustaaf Segers, Prof. dr. Willem de Vreese, eerw. Dr. Hugo Verriest, Is. Teirlinck, V. Dela Montagne, Mr. Paul Bellefroid, Dr. Eug. van Oye, Dr. Leo Goemans, Prof. dr. J. Mansion en Omer Wattez, werkende leden;

Alf. de Cock, Prof. dr. Leo van Puyvelde en Ing. Edm. Fabri, briefwisselende leden.

De heeren Jhr. Mr. Nap. de Pauw, eerw. Dr. Muyldermans, Joris Helleputte, Prof. dr. C. Lecoutere, werkende leden, Prof. dr. Lod. Scharpé en Prof. dr. Jul. Persyn, briefwisselende leden, hebben bericht gezonden dat zij verhinderd zijn het feestmaal bij te wonen.

_**_*

Onder den maaltijd, stelde de eerw. Kan. Amaat Joos, bestuurder, als volgt een heildronk in ter eere van Z.M. den Koning, van H.M. de Koningin en van de Koninklijke Familie:

Geachte Heeren,

Aan Koning ALBERT, den hoogen Beschermheer van onze Academie!

Koning ALBERT bewijst te weten dat de helft van zijn volk uit Vlamingen bestaat.

Hij bezigt onze taal, ook bij de plechtigste gebeurtenissen; hij stelt belang in onze letterkunde en moedigt onze kunste-

[p. 595]

naars aan; hij wil dat zijn kinderen met onze taal vertrouwd worden.

We zijn er den Koning eerbiedig dankbaar voor.

Zoo toch toonen wij trouwe zonen van onze voorvaderen te zijn. De geschiedenis immers getuigt hoe gewillig de Vlamingen van alle tijden hun hart schonken aan de vorsten die hun rechten erkenden.

Ik vrees zelfs niet te voorspellen dat hoe langer en hoe meer wij 's Vorsten genegenheid zullen ondervinden, hoe inniger wij hem zullen verkleefd zijn, hoe dichter wij rondom zijn troon zullen geschaard staan.

Moge hij in vrede en voorspoed nog lange jaren regeeren, aangemoedigd en gesterkt door den glimlach van onze Koningin, die wij vereeren om haar edele gevoelens, en door den blos van zijn kinderen, wien wij gezondheid en wijsheid toewenschen.

Heil Koning ALBERT!

Heil de Koninklijke Familie!

(Levendige toejuichingen.)

_**_*

Als gevolg op dien heildronk, zond de Bestendige Secretaris onmiddellijk daarna het volgend telegram aan Z.M. den Koning:

Aan Zijne Majesteit ALBERT I,
Koning der Belgen,
te Brussel.

De Leden der Koninklijke Vlaamshe Academie, op hun jaarlijksch feestmaal vereenigd, juichen met eerbied den naam van Uwe Majesteit, hun Beschermheer, toe.

Met fierheid herinnerde Kanunnik Amaat Joos, bestuurder voor het jaar 1914, er in zijn heildronk aan dat Uwe Majesteit ook bij de plechtigste gebeurtenissen de taal van de Vlamingen, de helft van zijn volk, gebruikt, dat Hij belang stelt in hun letterkunde en dat Hij wil dat Zijne kinderen met hun taal vertrouwd worden. De Vlamingen zijn er Uwe Majesteit dankbaar voor en toonen aldus trouwe zonen van hun voorvaderen te zijn, die steeds hun hart schonken aan de vorsten die hun rechten erkenden.

[p. 596]

Moge Uwe Majesteit in vrede en voorspoed nog lange jaren regeeren.

Heil den Koning!

Heil de Koningin, die wij om hare edele gevoelens vereeren!

Heil de Koninklijke Familie.

De Bestendige Secretaris,

Edw. Gailliard.

_**_*

Vervolgens dronk de heer Joos op de gezondheid van den feestredenaar Dr. Hugo Verriest:

Geachte Heeren,

Nog éen woord.

Aan onzen feestredenaar van vandaag; - aan den rijkbegaafden en erkentelijken leerling van Guido Gezelle; - aan den wakkeren meester van den driftigen Rodenbach; - aan den schoonen man, die zoo bekoorlijk van schoone Vlamingen spreekt en zoovelen van schoone Vlamingen droomen doet; - aan den pastoor van te lande, die zelfs in de ooren van de Franskiljons onze voor hen zoo boersche taal als een zoete melodie doet zingen; aan den betooveraar met stem, met lip, met oog en hand; aan den lieven prater, die nooit naar toehoorders te wachten heeft, maar altijd toehoorders ontzeggen moet;

Aan Dr. Hugo Verriest
Vanwege gansch de Academie
Proficiat! Dank! en ad multos annos!

_**_*

Ten slotte stelde de heer Bestuurder de gezondheid in van den heer Onderbestuurder Jhr. Mr. Nap. de Pauw, alhoewel afwezig, en van den Bestendigen Secretaris:

Waarde Collega's,

Reeds is er een half jaar verloopen, sedert dat ge mij de eer aandeedt mij tot bestuurder te verkiezen. En 't ware oneerlijk en ondankbaar van mijnentwege dien eerepost een last te noemen.

[p. 597]

De taak werd mij zoo licht mogelijk gemaakt door de dienstvaardigheid, den ijver, de stiptheid, den vredeszin van al mijn medeleden. Ook reken ik het voor plicht hun allen hier openlijk mijn dank te betuigen.

Onder mijn collega's weze het mij geoorloofd er twee in 't bijzonder te vermelden: den heer onderbestuurder en den heer secretaris. Beide heeren zetelen met mij in het bestuur, en helpen er toe, ieder op zijn manier, om onze bestuursvergaderingen tot echte familiebijeenkomsten te maken. Hartelijk ja is ieder vergadering, hartelijk, tevens toch ernstig en plechtig.

Dat ernstige en plechtige is te vinden, bij Jonkheer de Pauw, in zijn edelen naam, in de verheven waardigheid die hij bekleedde, in zijn titel van eersten verkozen bestuurder, in zijn hooge jaren, die in niets zijn verre strekkend geheugen verzwakten.

Bij onzen secretaris is dat ernstige en plechtige te vinden in zijn prachtig hoofd, waarvan de sneeuwigheid dit jaar zoo sprekend uitkomt nevens de zwarte haren van den Bestuurder; in den stapel documenten die telkens, geordend, voor hem liggen; in zijn gehechtheid aan de Academie, die, het heeft ons gesticht, hem tijdens zijn ziekte deed werken, als hem volstrekte rust was opgelegd, en hem deed schrijven, als het denken hem verboden was. Evenals we de helderheid van de zon best merken, wanneer zij van achter een zwarte wolk komt kijken, zoo weten we nu beter dan ooit wat schat de heer Gailliard voor de Academie is.

Ik stel u voor den beker te ledigen op de gezondheid van den Onderbestuurder en den Secretaris.

Mogen beide heeren lang nog leven!

_**_*

Hierop deelt de Bestendige Secretaris aan de Vergadering het antwoord mede, dat de heer Jhr. Mr. Nap. de Pauw voornemens was op den zoo gullen heildronk van den Heer Joos te geven:

Beste Collega's en Vrienden,

In den naam van den Bestendigen Secretaris en van mij, ben ik gelukkig onzen geliefden Bestuurder voor zijne minzame en al te vleiende woorden te mogen bedanken.

[p. 598]

Indien hij met recht mocht getuigen dat, zoowel de bestuurszittingen als de vergaderingen der Koninklijke Vlaamsche Academie, tevens hartelijk en plechtig waren, dan is het aan zijn gemoedelijk karakter en vasten wil te danken; want, om wel een wagen te geleiden, is het niet genoeg goede paarden te bezitten, de menner dient op de hoogte te zijn van zijne soms moeielijke taak! En dat is de zeer eerw. Kanunnik Joos op de uitmuntendste wijze geweest!

In zijne openingsrede, over zes maanden, verheugde zich onze Bestuurder, als bijzitters de twee laatste overgeblevene leden van over 28 jaar, aan zijne zijde te zien. Het zal hem wellicht aangenaam zijn, hier door die twee getuigen van zooveel besturen en gebeurtenissen te hooren verklaren, dat hij, hoewel niet een der oudste leden, opperbest den zin en de overleveringen onzer geliefde Instelling heeft verstaan en nageleefd.

Een tweede voordeel daarvan is, dat wij hem ons voorbeeld van langlevendheid mogen aantoonen, en terwijl wij allen den beker der vriendschap en erkentenis op zijne gezondheid ledigen, wenschen wij hem nog lange jaren!

_**_*

Als antwoord op zijn telegram, heeft de Bestendige Secretaris, den 2 Juli, namens Z.M. den Koning het hieronder volgend telegram ontvangen:

Den heer Edw. Gailliard,

Bestendigen Secretaris
der Koninklijke Vlaamsche Academie, Gent.

De Koning was zeer gevoelig aan den geestdriftig toegejuichten heildronk Hem door Kanunnik Amaat Joos, ter gelegenheid van het jaarlijksch feestmaal der Koninklijke Vlaamsche Academie opgedragen, alsook aan de in uw telegram uitgedrukte goede wenschen. Zijne Majesteit gaf mij last U en al dezen wier tolk U waart, hartelijk in haren naam te danken.

's Konings Kabinetsoverste.