Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1906

[p. 165]

Koninklijke Vlaamsche Academie.
Secretarie.
Lezingen en Verhandelingen.

Kopij voor den drukker.

De Bestendige Secretaris acht het nuttig aan zijne geachte Collega's eenige wenken te geven betreffende het gereedmaken van kopij voor den drukker.

Meermalen is het immers gebeurd, dat de bij hem ingediende kopij met weinig zorg afgeschreven was en, wat de redactie zelve betreft, niet geheel afgewerkt noch bepaald vastgesteld bleek te zijn. Daaruit spruiten voor den Bestendigen Secretaris, voor den regelmatigen gang onzer uitgaven en niet het minst voor den drukker vele moeilijkheden, die heel gemakkelijk kunnen vermeden worden.

De Bestendige Secretaris is derhalve zoo vrij zijne Collega's beleefd te verzoeken alle kopij persklaar te maken aleer ze ingezonden wordt; hunne welwillende aandacht wenscht hij inzonderheid op de volgende punten te vestigen:

1^o)	Het papier worde uitsluitend aan éene zijde beschreven. Men plaatse een volgcijfer op elke bladzijde.
2^o)	Het schrift weze leesbaar.

[p. 166]

3^o)	Men verkorte geene woorden, die voluit moeten gezet worden.
4^o)	Op het duidelijk aanwijzen van nieuwe regels wordt bijzonder aangedrongen.
5^o)	Bij aanhalingen worde door blauw of rood potlood aangeduid, dat zij met kleinere letter moeten worden gezet, en verder met welke letter (gaillarde of brevier), als verschillende lettersoorten gebruikt worden.
6^o)	Men vergete niet, dat aanhalingen in den tekst, aan het hoofd van elken regel, alsook aan het begin en aan het einde, met een aanhalingsteeken moeten voorzien zijn. - Worden de citaten met andere letter gezet, dan is een aanhalingsteeken aan het begin en aan het einde voldoende.
	Eene opmerking betreffende het punctueeren bij het gebruik van aanhalingsteekens.
	De volgende gevallen kunnen zich voordoen.
a)	Het leesteeken behoort ná het aanhalingsteeken geplaatst te worden, b.v.: ... Toch waren zijne maatregelen om haar op te beuren maar ‘halve maatregelen’, zooals Snellaert getuigt.
	Niet:... maar ‘halve maatregelen,’ zooals... ... In zijne verhandeling verklaart hij trouwens: ‘Men moet toch erkennen, dat de Verhandeling van den Leydschen Hoogleeraar niet geschikt voorkomt om, zonder wyziging, in de zuidelyke deelen van ons Vaderland te worden ingevoerd’.
	Niet:... te worden ingevoerd.’

[p. 167]

b)	Wanneer een aanhaling begint na eene zinsnede, welke met een punt sluit, dan moet de punt die ze sluit vóor het aanhalingsteeken geplaatst worden: ... om de goede uitspraak onzer taal vast te stellen en te vestigen. ‘Men doe anders wat men wil. Zoolang de... kan of zal het Nederduytsch... geen werktuig van welsprekendheid wezen.’
	Niet:... wezen’.
7^o)	Men schrijve altijd blz. voor ‘bladzijde’ en nooit bl., dat ‘blad’ beteekent. In het meervoud, blzz. voor ‘bladzijden’.
8^o)	Op de kopij wijze de schrijver de plaatsen aan waar een of meer regels wit moet zijn. Het gebruiken van regels wit in het zetsel maakt het lezen gemakkelijk en aangenaam.
9^o)	Moeten namen van personen met kleine hoofdletters gezet worden, dan dienen zulke namen op de kopij dubbel onderstreept te worden.
10^o)	Men gelieve de verwijzingen naar bronnen methodisch in te richten en steeds volgens hetzelfde stelsel. Op geschikte verkortingen van titels van werken worde in de eerste plaats gelet.
	In aanteekeningen onderaan de bladzijde late men den naam van den schrijver van een aangehaald werk met kleine hoofdletters zetten en de titel daarvan cursief. De verwijzingen naar deel en bladzijde wezen b.v. op de volgende wijze

[p. 168]

	gedaan: C.P. Serrure, Belgisch Museum, I, 325 (of 1^e deel, blz. 325). Men verandere nooit van stelsel.
11^o)	De schrijvers wezen zoo goed niet uit het oog te verliezen, dat inlasschingen op de proef, ook al bestaan die maar uit een enkel woord van gewone lengte, tot overloopen van een geheel alinea aanleiding geven. Men gelieve zulke bijvoegsels te vermijden. Buitengewone correctie valt overigens voor den drukker zeer schadelijk uit: daarenboven verlamt en vertraagt zij merkelijk de uitgave.
	Men gebruike altijd de gewone verbeter- of correctieteekens.
12^o)	Voor Verhandelingen, weze bij de kopij een schema gevoegd met aanduiding der hoofdafdeelingen, der afdeelingen en der onderafdeelingen van het werk: derwijze kan het zetten van de kopjes zoodanig geregeld worden, dat voor elk soort afdeeling van dezelfde kopletters gebruik gemaakt worde.

_**_*

Voor de Lezingen in de maandelijksche Vergaderingen worden de heeren Leden beleefd verzocht, onmiddellijk na de vergadering de kopij persklaar aan den Bestendigen Secretaris te overhandigen, met een beknopt overzicht daarvan, dat in het verslag kunne opgenomen worden.