Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1893

[p. 100]

Lezingen.
Verslagen over de wedstrijden. (1893).

Eerste prijsvraag.
Verhandeling over de klank- en vormleer in de werken van Jan van Ruusbroec.

Verslag van den heer P. Willems, eersten verslaggever.

Verleden jaar was op deze prijsvraag eene verhandeling ingezonden, die, hoewel van groote waarde, niet bekroond werd, omdat het den schrijver aan tijd ontbroken had om de verzamelde bouwstoffen genoegzaam te rangschikken en te bewerken. De Academie besliste alsdan de prijsvraag op nieuw uit te schrijven voor dit jaar. Zij heeft reden deze beslissing niet te betreuren. Immers de schrijver der bovenvermelde verhandeling heeft den hem gegunden tijd gebruikt om de leemten, die door den keurraad van verleden jaar aangeduid waren, aan te vullen.

Vooreerst, in de verhandeling van verleden jaar, was er van de handschriften van van Ruusbroec geen de minste spraak. De nieuwe verhandeling levert over dit punt eene volledige studie, welke 74 bladz. bevat, en niet alleen van nut is

[p. 101]

voor de studie der taal van van Ruusbroec, maar tevens de grootste diensten zal bewijzen aan den toekomenden critischen uitgever van van Ruusbroec's werken. Terwijl prof. David slechts 13 handschriften gebruikte voor zijne uitgave, worden door den opsteller der verhandeling niet min dan 39 handschriften beschreven, waarvan hij er 26 van naderbij kon onderzoeken.

Ten tweede, in het opstel van verleden jaar, waren de verbuiging der zelfstandige naamwoorden en de vervoeging der werkwoorden, twee zeer belangrijke punten der vraag, zoo als ik deed opmerken, niet behandeld. In de nieuwe verhandeling zijn deze punten met dezelfde zorg uiteengezet als de andere vragen (46 bladz. voor de vervoeging, 39 bl. voor de verbuiging der zelfstandige naamwoorden).

Niet alléén heeft de Schrijver zijne verhandeling met deze twee nieuwe deelen verrijkt; maar hij heeft ook het vroeger geleverde, naar aanleiding der opmerkingen van den keurraad, herzien, volledigd en verbeterd.

Het is niet doenlijk eene verhandeling als de onderhavige voet voor voet te volgen en te bespreken. Dat er onnauwkeurigheden in voorkomen, is onvermijdelijk. Ik zeg meer: ik denk dat in den tegenwoordigen stand onzer middelnederlandsche taalstudie het moeilijk, zoo niet onmogelijk is, een alleszins volmaakt beeld van van Ruusbroec's taal voor te stellen. Ik meen bepaaldelijk dat deze

[p. 102]

regelmatiger was dan men zulks zou afleiden uit de ingezonden studie. De Schrijver hecht te veel waarde aan verschillen van schrijfwijze, die alléén aan de slordigheid der afschrijvers te wijten zijn.

Niettemin zal de ingezonden studie eene allerbelangrijkste bijdrage zijn tot de kennis onzer middelnederlandsche taal, en verdient zij door de Academie met den gouden eerepenning bekroond en onder hare verhandelingen opgenomen te worden.

Ik ben van hetzelfde gevoelen als mijn hooggeachte collega de heer P. Willems nopens de verdiensten der studie over de Klank- en Vormleer in de werken van Jan van Ruusbroec, en besluit, evenals hij, dat de schrijver den gouden eerepenning volkomen weerdig is.

Jan Bols.

Ten volle eens met mijne hooggeachte medeleden van den keurraad, de heeren Prof. P. Willems en Jan Bols, over de waarde der ingezondene verhandeling, verzoek ik de Academie den uitgeloofden eerepenning toe te kennen.

't Zal echter noodig zijn, vooraleer het werk ter pers gaat, den schrijver zijne copie zorgvuldig te laten herlezen. Gebrek aan tijd heeft ongetwijfeld de schuld aan verschillende kleine leemten en onnauwkeurigheden, als daar zijn: verzendingen

[p. 103]

in-blanco gelaten; gemis, in de Vormleer, van nummerparagrafen, zooals die in de Klankleer voorkomen; onregelmatigheden in verdeelingen en onderverdeelingen, waar niet altijd gelijke wijze van rangschikking is volgehouden; achtergebleven aanhaling van voorbeelden ter staving, en wat dies meer kan te vinden zijn.

S. Daems.