De vermakelijcke buys-man
(1694)–Anoniem Vermakelijcke buys-man, ofte koddige Boots-geselletje, De–
AuteursrechtvrijStem: Komt doch al gelijck, &c.
SOeten Engelin mijn uytverkooren,
Alderliefste die ick min,
Gy zijt tot mijn tweede ziel gebooren:
Ick bid u Liefste, keert uwen sin;
Gy zijt te wreet
In al u spreeken:
Lief doen ick u leet,
Seght u gebreeken;
Dan sal ick, ô Roosje fris,
Verlaten al wat u mishagen is.
Monssieur dit zijn al maer bagatellen,
Treckt van hier en hout u kloeck,
Wilt my doch met geen vryagie quellen,
Want ick sulcks niet en soeck:
| |
[pagina 82]
| |
En Minnaer gy,
Ghy sult my niet verwinnen,
Met al u gevry:
Soo staeckt u minnen,
Want dit is den laesten keer,
Dat ick u aenspreken sal mijn Heer.
Isabel, sal ick dan moeten derven,
Die ick soo langh heb bemint,
Soo sal ick dan van droefheyt sterven,
Ick bid u Lief doch eens versint,
Want u schoonheyt
Gaet Venus verr’ te boven,
Daerom soete Meyt,
Sal ick u loven,
Soo langh als de silv’re Maen
Sal in het Firmament der sterren staen.
Jongman, wat baet al u lamenteeren,
Wy sullen noyt te saem
In dese groote liefde accordeeren,
Want ghy hebt te quaden naem:
My is geseyt,
Van lieden sonder erge,
Dat ghy altijdt zijt
In de Herberge,
En dan loopt ghy in ’t verhool
Al met de Meysjes uyt vrou venus school.
Aldersoetste beeldt, het is geloogen,
Al dees groote vyleny
Hebben sy uyt hunne poot gesoogen:
Ick sal van melancoly,
Liefste, vergaen
G’lijck de sneeuw van der Sonnen,
Soo ghy my voortaen
Geen min wilt jonnen;
Maer gelooft van my voor al,
Dat Godt de klappers noch wel vinden sal
Jongman, staet dan alleen u behagen
Soo op my; ick ben te vre’en,
Wilt het aen mijnen Vader vragen,
| |
[pagina 83]
| |
En aen mijn vrou-moeder met een,
Of hy my sou
Aen u Persoon besteden;
Dan sal ick mijn Trouw
Oock geven mede,
Want ick kan het groot verdriet,
Ach Minnaer! van u langer lijden niet.
Honing soete Lam, ô blom der bloemen
Dit is alleen mijnen wensch,
Soo’er somtijds klachten komen,
Het gebreck is in den mensch;
Och geluckigh uur,
God geeft ons den zegen,
Dat ick mijn partuur
Nu heb gekregen,
Want sy zijn nu al te vre’en,
Vader, Moeder,en mijn Lief met een.
Minnaer eer dat wy t’samen trouwen,
Soo moet ick my eerst voorsien
Al van een Kemels-hayren bouwen,
En daer toe een Huys alleen,
Een kap seer net,
Een Ysertje met stricken,
Huysraed met een bed
Sal ick u beschicken,
En Mompeer sal voor eerst
Bereyden voor ons Trouwen een groote Feest.
Liefste Lief, ick sal voor alle saken,
Na de mode van ons Landt,
Doen een groote goude Kettingh maken,
En de Ringen navenant:
En mijn zwarte kleet,
Dat leyt soo schoon gevouwen,
Het is al gereet
Om te gaen trouwen;
En de Mantel van berkan,
Daer mee ben ick t’effens dan een Man.
Oorlof Jonghman leert oock uyt dit singen:
| |
[pagina 84]
| |
Want al is u lief gestoort,
So moet ghy nochtans uw’ tong bedwingen,
Dencken het is maer een woort;
Toont sy haer quaet,
Gy moet weer soetjes spreken,
Dat zijn in der daet
De Minne-treken:
Daerom gaet het spreeck-woord nouw,
Dat noyt blohert trout een schoone vrou.
|
|