De vermakelijcke buys-man
(1694)–Anoniem Vermakelijcke buys-man, ofte koddige Boots-geselletje, De–
AuteursrechtvrijStemme: Als ´t begint.
ICk voer lest om een Baersje,
Niet verr’ al buyten de stadt
Met langel, snoer en Laersje,
Al wat ick van nooden had,
Ick ginger al vissen door het Riedt,
| |
[pagina 53]
| |
Wat ick visten ick vond’er niet,
Ick roeyden also seer,
Al de Ackertjes op en neer.
Ick met mijn Schuytje zwaeyde
Van d’een tot d’ander kant,
Een Meysje die my praeyde,
Die daer stont op het lant,
Visser seyde sy Vissertje siet,
En hebt ‘er het rechte Vijvertje niet;
Kom gaet met my,
Ick sal jou wijsen een vissery.
Ick ben aen Landt getreden,
Ick maeckte mijn Schuytje vast,
Ick sagh haer naeckte leden,
So blanck als een albast,
Ick sprack haer aen met soet gevly,
Kint wilje my wijsen een vissery,
Ja seyde sy,
En als gyder gaet met my.
Ick nam dat soete Meysje
By haer snee-witte handt,
Ick vroegh of ick een reysje
Mocht blussen mijn minne-brandt,
Ick sal het jou soo welletjes doen,
Daer op so gaf ick haer een soen,
Liefste minjoot,
En gy sult ‘er niet blijven doodt.
Doe sey dat soete sloofje,
Ick versoeck het noch een keer,
Maer gy moest mijn belooven
Dat gy mijn sult doen geen seer,
Maer handelt my wat soetjes mijn maet,
Wat dieper te vissen kander geen quaet,
Een baersje soet,
Uyt de diepten men halen moet.
Ick gingh haer borsjes voelen,
Die vond’ ick seer amoureus,
Mijn ooghjes wat lager doelden,
Daer vond’ ick de rechte lust;
Dat was een vyvertje also net,
| |
[pagina 54]
| |
Al met een bosschagie rontom beset,
Sy seyde seer bly,
Hier geef ick ‘er u wille vry.
Wy gingen met ons beyde
Kuyeren in het landt,
Hoort eens wat ’t Meysje seyde:
Heb jyer van vissen verstant,
So werpt jou dobber in de Rivier,
En visser so langh tot u playsier,
Als gyder maer kent,
Soje dat vissen maer bent gewent.
Doe ick ‘er dat vissen beginde,
Mijn dobber begon te staen;
Doen seyde dese basinne,
Gy moet ‘er noch eens aen,
Maer legter wat dieper soetjes mijn maet
Wat dieper te vissen en kander geen quaet
Een baersje soet,
Uyt de diepten men halen moet.
Doe ick het weer aenvaerde
Met dese jonge spruyt,
Bedongh sy dese voorwaerde,
Om niet te scheyden uyt:
Voor dat ick heel was afgeslooft,
Dat heb ick het Meysje doe belooft,
So menigen keer,
Tot mijn dobber docht geen meer.
In ’t laetst wou ’t Meysje scheyden,
Want ick was af-gemat,
So roeyden ick ons beyden,
Tot dichte by de stadt;
Doe vroegh my dese soete blom,
Hoe neer komje eens wederom,
In dese Wey?
Hey met uwe vissery.
Ick sey in haer presentie,
Morgen voor den Noen:
Ick nam met reverentie
Mijn af-scheyt met een soen,
Draegt rom of melt ‘er niet,
| |
[pagina 55]
| |
Als jyder een Meysje weder siet,
Ick antwoorde haer neen,
En sy ginck seer blijdelijck heen.
Oorlof gy Hengelaertjes,
Die garen uyt hengelen gaen,
Komt u sulcke Kaertjes
Eens te spreken aen,
Voldoet dan vry haer grage lust,
Soo magje wel vissen vry gerust,
Tot jyder weer koomt
Daer dat Watertje soo veer stroomt.
|
|