De vermakelijcke buys-man
(1694)–Anoniem Vermakelijcke buys-man, ofte koddige Boots-geselletje, De–
AuteursrechtvrijToon: Oranje.
AEnhoort doch vrienden al te gaer,
Wat moys, wat nieuws in ’t Nieuwe Jaer,
Al van een Vlieger door vier Grooten,
In ’t vrije Neerlandt opgeschoten.
Dees Vlieger was van Frans Papier,
En had een a la Mode zwier,
Om dat hy over al beplackt was,
Met geele Lely, of ’t bekackt was.
| |
[pagina 50]
| |
Op ’t Neusje boven stondt een Zon
Van Klater-gout, soo trots als ’t kon,
Die souw, of ’t spel was in de vincken,
Als hels-vuer op een stockje blincken.
Maer Tou en Staert was bey gehuert,
Van mackers uyt een and’re buert;
Het drommels Waer snoer ging men halen
Al heel uyt Keulen en Westphalen.
De Staert bracht Iems van over Zee
Dus wiert de Vlieger eynd’lijck ree,
De Huerelingen onverdrooten,
Die hebben hem doe op-geschoten.
Monsjieur die ’t al beschicken wou,
Die bayevanger hieldt het Touw,
En ’t spel begon heel wel te tieren,
So dat Monsjeur sijn Tou ging vieren.
Het Touw dat had by-na geen bocht,
Soo vloogh de Vlieger in de Locht,
Dat hy uyt veeler menschen Oogen,
Tot aen de Zon toe scheen gevlogen.
Maer siet daer quam een dwerrelwint,
Uyt drie, vier hoecken, dit versint:
Een harde stoocker quam uyt Spanje,
En d’andre uyt Duytslant, en Oranje.
Veel Lieden waren seer begaen,
Of dese Vlieger langh sou staen,
Om dat hy al begon te zwayen,
Te suysebollen en te draeyen.
Monsieur sagh dat het spel niet docht,
En palmde wat hy palmen mocht,
Op dat al dit verhoetele leuteren,
Het heele spel niet sou verpeuteren.
Gelijck het op het end oock blijckt,
Hoe dat Monsjeur nu staet en kijckt,
Dewijl sijn Vlieger met dit mallen
De Staert is van sijn gat gevallen.
Die nu kan weten waer de val
Van dese Vlieger wesen sal,
Die mach’er daed’lijck heen gaen peuren,
Om mee een stuck daer van te scheuren.
| |
[pagina 51]
| |
Oorlof Monsjeur de Gouwe-Tor,
Nu is jou moye Vlieger hor;
Begeerj’er weer een toe te stellen,
Soo maeck de staert van Franse vellen.
En schiet hem op daer jy de wind,
Wat beter voor jou Vlieger vind:
Hier sou men sonder sermonyen,
Het Touw dicht aen de hand af-snyen.
|
|