De vermakelijcke buys-man
(1694)–Anoniem Vermakelijcke buys-man, ofte koddige Boots-geselletje, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
Stem, Yets moet ick u Laura vragen, &c.
RYcke Zee met al u schatten,
Wie kan uwe rijckdom vatten?
Wie besiet u rijck Tresoor?
Peerlen, Silver, en Coralen,
Steentjes, Beentjes zijn te halen,
Al u rijcke zanden door.
Niet is hier op deser aerde,
Oock hoe groot of schoon van waerde,
Dat u konst niet aerdigh maelt,
Paerden, Katten, Honden, Swijnen,
Bomen, Kruyden, Medecijnen,
Alles uyt u boesem daelt.
Pluto sit daer oock te grasen,
Om sijn grage lust te asen,
En hy schenckt ons al te met
Wel een schelpje voor ons oogen,
Ey hoe konstigh en gebogen,
Hoe gebeelt, gevlamt en net.
Siet hem ram’len met de schijven,
Van ons scheepkens die daer blijven,
Siet hem staep’len gout en schat:
Daer heeft hy sijn Tolck en boden,
Die ons by sijn schatten nooden,
’t Gierigh hert gebreeckt noch wat.
Ons scheepjes die laveren,
Die dan heen en weder keeren
Al op hoope van de winst,
Al om gelt en goet te soecken
Uyt de Noord en Zuyder hoecken!
Maer om deughden denckt men minst.
Siet hier eens van de stranden
Met haer Wimpels komen landen,
Met haer vlerken en getrom.
Sietse vlammen tot een wonder,
Sietse spouwen vuur en donder.
| |
[pagina 18]
| |
Tot haer blijde wellekom.
Daer wort alle vreugt bedreven,
Als de Schipper, schip en leven
Brengt ter goeder Haven in:
Siet de Reeders eens verlangen,
Om een goede buyt te vangen,
Siet haer gapen na ’t gewin.
Schipper hebdy ’t dan verpeutert,
Hebdy hier en daer geleutert,
Hebdy dan u Schip verboomt,
Dan meugt gy by tijdts wel singen,
Schipper moet de Ree af springen,
Als hy van den Nicker droomt.
Maer hebt gy so slinks by tijden
Wat getaeckt van Gelt of Zijden:
Hebdy maer u Schip gevult;
Hebdy dan een putjen broken,
Niemant heeft een woort gesproken,
Gy zijt vry, en hebt geen schult.
Wie by Pluto gaet ter schoolen,
Die sal niet in ’t doncker doolen,
Want hy is een duyster Godt,
Die sijn Kinders en sijn Klercken
Drijft tot roof en quade wercken,
En hy maeckt haer stout en sot.
Doet u handel doch ter eeren,
Wilt van Japans Schippers leeren:
Als sy quamen uytter noot;
Brachten sy den Heere gaven,
Die haer in een blijde Haven
Bracht in ’t leven, uyt den doodt.
|
|