Verloren Sone
(1908)–Anoniem Verloren Sone– Auteursrecht onbekendHoe den verloren Sone zijns Vaders Silverwerck int Bordeel draecht ende onnuttelijcken verdoet.MEt dit Silverwerck is den verloren Sone wederom int Bordeel ghecomen daer die Roeckeloose, t'Verdorven kindt, ende die lichte vrouwen hem op eenen corten tijde seer onnuttelijcken en oneerlijcken hebben helpen om-brenghen, ghelijck sulcken volck, ghewoonlijck is te doene. Ende alst altemale omghebracht was, is hy weder tot zijns vaders huys ghegaen daer hy sijnen vader ghevonden heeft, tot den welcken hy seyde aldus: Eere deucht ende ghesondtheden vadere.
Den Vader.
Och arm mensch ghy bederft u t'eenengadere
Ende ickGa naar voetnoot2) oock dies ick lijde tormentGa naar voetnoot3)
VantGa naar voetnoot4) aensien u quaedt regiment
Dat ickt. verdraghen en can niet meere
My verwondert dat ghy u niet en schaemt seere
Van armoede en sult ghy weten noch leeren
Ist dat ghy u anders niet en wilt regeeren
Want ghy niet en doet dan loopen hoereren
In Bordeelen ende taveren
En weet ghy niet in uws herten gronde
Dat ick ducht, dat ghy comen sult in misval
| |
[pagina 16]
| |
Als hy ten oordeele comen sal
Daer niemant en sal ontbreken.
Den verloren Sone.
Hey, hey salt noch langhe duren dit preken
Maer ick en ben gheen beeste
Vader my is comen inden gheeste
Te weten, oft ick ben Bastaert
Daerom soo eyssche ick u mijn paertGa naar voetnoot1)
Van uwen goede na rechter nature
Dan wil ick gaen soecken avonture
Daer my fortuyne sal leyden
Dus sonder langher beyden
Doet soo ghy te doen behoort
Ende dat nu rechtevoort,
Want ick wil hebben mijns gedeelten recht.
Den Vader.
Och arm Kint van wijsheden slecht
Waerom en poochdy u niet te soenGa naar voetnoot2)
Soo wel de deucht als quaet te doen
Wie heeft u brocht in desen misquameGa naar voetnoot3)
Ghy zijt van soo goeden stameGa naar voetnoot4)
Maer lacen wat ick segge ten baet niet.
Den verloren Sone.
Noyt en heb ick ghedaen yet
Ten was deuchdelijck segh ick goet ront
Ick en vragher niet na eenen stront
Al seyt men dat ick ben amoureus.
| |
[pagina 17]
| |
D'outste Sone.
Broeder ghy gaet in plaetsen periculeus
Daer aen ghy groote dwaesheyt doet.
Den verloren Sone.
Swijght ghy duyvels boetGa naar voetnoot1)
Ghy en spreckt niet dan mits nijdige lagen
Ick en sal u nimmermeer mijn daghen
Beminnen, vuyl onwetende schockaertGa naar voetnoot2)
Ghy en sijt niet dan een flatterendeGa naar voetnoot3) cockaert3)
Want ghy sout my gheerne stellen t'uwer ghenade,
Maer ghy sult noch sien vroech oft spade
Dat ick niet en achte u schimpich verwijt.
D'outste Sone.
Alderliefste Vader het moet eenich tijdt
Om te volghen zijnen dommen moet
Ghedeylt worden uwe goet
Na zijn ghebodt.
Den Vader.
Och wat deylinge waerachtich Godt,
Maer het moet zijn mercke ick wel
Na dat hijt soo stuerlijcken eyscht met moede fel
Ick mach vant gene dat my is overbleven
Hem twee duysendt Croonen gheven
In gheldt van mijn silveren schalen
Soutvaten, Lampetten sonder dralen
Ende eenen waterpot schiereGa naar voetnoot4)
Op avontuere oft hy [inGa naar voetnoot5)] eenighe maniere
| |
[pagina 18]
| |
Ter beternis wilde ganghen
Dus sal ick hem al gaen langhen.
|
|