Venus minne-gifjens

[Muyckt als de Sonne daelt]

Op de Wijse: Escoutes la Novelle.

Muyckt als de Sonne daelt
En laet haer blye bloose
Soo oock den lust mijn faelt
Als ick berooft ben van u schoon ghesichte,
Die myn siel bestraelt
En myn hert verlichte.

Ay myn soetste Goddinne

Diane van myn hert
Myn lust, wensch, siel en sinne
Beweecht u in myn smert,
Siet siet d’ellend’ waer mee myn droeve leven
Van u ghepynicht wert
Die my wilt begheven.

Wild ghy mijn schoon Heldinne

My bannen wyt van u
Wat sult ghy dan doch winne
Ey! ey! dat seght my nu,
Niet anders dan dat ick ontydich sterve
En voor u wreetheyt schuw,
Moet als ballinck swerven.

Soo myn staghe ghebeden

V doch beweghen niet,
Noch myn afghesloofde leden
Dan op myn Minne siet,
Ick bid, ick smeeck, de oorsaeck van myn plaghen
En blyven int verdriet
Om u te behaghen

Ronsaeus.