Venus minne-gifjens
(1622)–Anoniem Venus Minne-gifjens–
Auteursrechtvrij
[pagina 11r]
| |
Op de Wijse: Hoe sou ick swyghen siet van mijn Bruygom te singen.
GHelijck den Mey verheught
Den Mensch zijn corte leven,
Soo gheeft ‘tghesicht my vreught,
Wanneer ick die maer even
Aenschou voorwaer,
Die ick nu wel twee Jaer
Ghelieft hebt swaer
Voor ende naer.
Dus brant de liefde staech
In mijn met groote smarte,
Jae ick verlanghe graech
Nae die staet in mijn harte,
O Nimphje soet
V Dienaer comt te ghemoet,
Want ghy verwoet
Myn treuren doet.
Ick zie de Voghels cleyn,
Ja yeder gaet hem paren,
Dees Diertjes alghemeyn
Siet hoe zy hun vergaren,
Maer ick alleen
Blijf die ick ben certeen,
Want ick min een
En anders gheen.
’T is waer de Mey is soet,
Maer niet voor alle Menschen,
Hoewel dat Flora doet
Ghestadich daer nae wenschen,
Maer die in pijn
Trecken de Liefde-lijn,
Die sal hoort mijn
In rouwe zijn.
Ick wensch dat ick by haer
Mijn leven moet doorbrengen,
Het valt my al te swaer,
Door dien zy’t niet wil henghen
Dat ick een woort
Teghen haer spreke voort,
Dus zy vermoort
Mijn leven hoort.
O jammerlijcke dach
Dat ick u heb ghesiene
Ick wel beclaghen mach,
Want ghy laet my alliene
In pijn en rou,
Dus troost my doch Kersou
Want ick u Vrou // leef in benou.
’T is waer dat ick u Lief
Als d’Appel van mijn ooghe,
En sal tot u gherief
Na mijn macht en vermoghe
V dienen fray
In dese lieve May,
So ick u say // want ick nu schay.
Adieu Princesje fier,
Adieu, om wien ick sterve,
Adieu, ha proper Dier!
Adieu, want ick bederve,
Om dat ghy quaet
Mijn lieve Lief versmaet,
Princes Ick laet
Alle die haet.
Ick laet,, die haet. |
|