Venus minne-gifjens

[T’ Soet ghevoghelt hoort me singe,]

Op de Wijse: Tiereliere dart’le diere.

1.

T’Soet ghevoghelt hoort me singe,
In het Wout
Niemant can hun weeld’ bedwinge,
Waert oock hout:
Maer ick vin // en versin,
Dat de min het // singhe my belet,
Ach! wreede Wet.

2.

Achter t lommer moet ick schuyle,

Met God Pan
By de Satyers duyst’re kuyle,
Wat ick can:
Schoone Son, die t’Hert won,
En myn con, doen volghen u gebiet
V laete niet.

3.

O Goddin myn schoon der schoonen,
Siet dees Crans
Daer ick u soud mede croonen,
Aen den dans:
Soo ghy my // d’Herder dy,
Stelde vry, alderwaerste Herderin,
Door u weer min.

4.

Laura laet u Lipjes kussen,
Bid ick uw’
Om der Sonnens heet te blussen,
Sijt niet schuw:
Comt doch voort // spreeckt een woort,
Niet verstoort, uwen Menander haet,
Jont hem ghenaet.

5.

Sult ghy myn Princes ghenesen

Van myn smart,
Sult ghy lief ghenadich wesen
Dit myn hart:
Soo sal t’leet // dat ghy deet,
En wel weet, myn moeyen nummermeer
Door t’haest verkeer.

’T verkeert haest.