Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Den Euangeliste, Lucas doe &c.
TRage slappe handen
En oock de losse knien,
Die men in veel Landen
Menigmael mach sien:
Maer als des Heeren kneghten // vroet,
Men die weder op-rechten // moet
Op datmen niet en sneeft
En struyckelinge heeft.
2. Leuy noch slaperigh wesen,
Dat en is genen raet,
Maer werden mispresen
Die doen sulcken daet,
Want die alsoo bevonden // wert,
Slaperigh in de sonden // tert:
Voor die hier niet en waeckt
Des Heeren straffe naeckt.
3. Wy vinden van vijf maegden,
Ende sy waren dwaes,
Die Godt niet en behaegden,
Door slaperich solaes,
Quamen met yd'le vaten // daer,
Waer door dat sy vergaten // haer,
Maer om te komen in
Was niet des Bruyd'goms sin.
4. Hieromme laet ons waken,
Ende nuchteren staen,
Dat wy in alle saken
Als wijse Maegden gaen,
Sy waren met lampen Cierigh // fijn,
Die hier oock nu soo vierigh // sijn
| |
[pagina 349]
| |
In desen laetsten tijt,
Werden oock soo verblijdt.
5. Sy waren in gelaten
Al in die schoone Stadt,
Daer gouden zijn de straten,
Noyt kostelijcker padt,
Alwaer geen licht gebreken // sal
Seer cierelijck geleken // al
By Peerlen ende Goudt,
Verciert seer menichvout.
6. Om komen in dit Rijcke,
Moet men hier geweldt doen,
En verwinnen publijcke
Al sijn vyanden koen,
Hoe vleesch en bloedt hier tegen // strijdt,
Schouwen moet men zijdt-wegen // wijdt,
En door den enge padt,
Trecken nae Zyons stadt.
7. Wat doen hier menigh pijne,
Om 't Rijcke dat vergaet?
En soecken rijck te zijne,
Door des vleeschs kloecke daedt?
Of soo waer ons labuyren // al
Om dat eeuwigh geduyren // sal
Wat soude door sulck licht,
Menigh worden gesticht?
8. Maer ick vreese al mede,
(Soo d'ervarentheyt leert)
Dat 't licht in duysterhede
By sommige verkeert,
Die hebben onverswegen // stuir,
Een bitt're wortel kregen // suir,
Waer door (soo daedt bewijst)
Een verwerringe rijst.
Pause.
9. Daer uyt (mach men wel dincken)
'T goede voornemen faelt,
Wiens gemoedt begin sincken,
| |
[pagina 350]
| |
Dat vyerich was doorstraelt,
Ia die door des Geests laven // soet,
Gesmaeckt hadde Godts gaven // goet,
'T komt wel dat hy 't verliest,
Ende wat anders kiest.
10. Dan willen sy 't bedecken,
Met een kranck Vyge-bladt,
En vele vuyle vlecken,
Meenen verbloemen wat,
'T schijnt dat zy sonder sneven // net,
Noch anders willen leven // bet,
Door eenen valschen vondt,
Al op een ander grondt.
11. Den grondt (door Godts genade)
Is van Paulus geleyt,
Elck wacht hem voor schade,
In 't timmerens arbeydt,
Dat't werck tot geenen stonden // vry
Houdt, hoy, noch stoppels vonden // zy,
Het welck met swaer dangier,
Verbrant sal zijn in 't vyer.
12. Hieromme wilt niet slapen,
Want Satan niet en viert,
Maer als trouw Slacht-Schapen,
U wijs-maegdich verciert,
Dat u namaels des Heeren // dagh,
Niet brengen in't verseeren // mach,
Dus waeckt nu ende bidt,
Op dat gy 't al besit.
13. De knecht die 's Heeren komste
Hier niet en heeft verwacht,
Werdt (eylaes) met d' onvroomste,
In den afgrondt versmaght,
Waer door hy noot ten sijne // leet,
En lach in des doots pijne // wreet,
Dit is alsoo geschiedt,
Om dat hy waeckte niet.
14. Hierom zijt in de waghte,
| |
[pagina 351]
| |
T' allen tijden bereedt,
By dage en by naghte,
Verciert met 't Bruylofts kleedt,
Op dat gy namaels horen // meught,
Komt doch, en wilt oorboren // vreught
Al in mijns Vaders Throon,
Voor u bereydt seer schoon.
15. Die dit Liedeken stelde,
Is menighmael beswaert,
Den slaep hem oock wel quelde,
Want het is des vleeschs aert.
Biddet tot Godt gestadelijck,
Dat hy hem helpt genadelijck,
In al dat hy begint
Der zonden slaep verwint.
|
|