Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament– AuteursrechtvrijOp de wijse: Hoe soud' ick swijgen siet.
TOt u, o Godt mijn Heer,
Mach ick wel droevigh klagen,
Als ick ansie hoe seer
Dat men u Bruydt gaet jagen,
Die niemant jeet // misdeed' is nergens vry,
Die leeft in vreed' // versmaden sy.
2. Soo gy wilt Zaligh zijn
O Bruydt mijn erfgename,
Druckt u ter neer, lijdt pijn,
En wilt u dies niet schamen,
Ick heb om dy // des Satans hooft vertre'en
Daerom steeckt hy // dus in u zeen.
3. Eylaci, o mijn Heer,
Satan steeckt my ter neere,
Gelijck een Vrouwe teer,
Die baert in pijne seere:
Oock als een roos // onder de doornen wast,
Ben ick altoos // des lijdens gast.
4. Hier noch een weynigh lijdt,
O Bruydt, 't sal nemen keere
| |
[pagina 347]
| |
Wanneer de Werelt krijt,
En roept, bergen val neere,
Dan sult gy staen // en blincken als de Son
Een wit kleedt aen // o Bruydt Zyon.
5. O! Genadige Heer,
Wanneer sal dit gebeuren?
Na u verlangt my seer,
Sathan wil my verscheuren,
Mijn eygen vleys // doet my dickwijls gewelt
'T sondigh gepeys // my oock seer quelt.
6. Een Christens leven werdt
Op aerden niet dan strijden,
Angrijpt mijn woordt, dat sweert
Verwint tot allen tijden;
In mijn anvanck // hadd' ick geen plaets noch huys,
Den kelck ick dranck // en droeg mijn kruys.
Pause.
7. Och! Neemt doch wegh van mijn,
Is 't mogelijck, o Heere,
Desen kelcke der pijn,
Valt my swaer, ick ben teere,
Mijn vleys is kranck // mijn geest willigh bereyt
Na den slachtbanck // te sijn geleydt.
8. Ick help u, o mijn Bruydt,
En roepe u met name,
Wijckt niet ten strijde uyt,
Ick u Hooftman bequame
Sal voor u staen // in water ende vuyr,
En u ontfaen, als een kindt puyr.
9. Als ick 't perijckel denck
In der woestijne lange,
Het bitter Water drenck,
En 't bijten van der Slange,
Soo sorg' ick seer // dat ick u Name groot
Versaeck, O Heer // Sterckt my in noot.
10. Niet eenen Hayr en sal
Van uwen Hoofde glijden,
O het belieft my al,
Ick sta tot uwer sijden,
| |
[pagina 348]
| |
Haest u treet voort // met Iosua na 't lant,
Door d' enge poort // vreest geen Vyandt.
11. Zijt genadigh, O Heer,
Mijn Vyandts die my haten,
Haer herte omme-keer,
Dat sy 't vervolgen laten:
Sy weten niet // wat sy quaets doen, o Godt,
Helpts' uyt't verdriet // bidd' ick in't slodt.
|
|