Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Als 't begint.
TRibulacy en verdriet,
O Ziel wat moet gy lijden
Sal 't lange duyren // o Godt dit swaer ellendt?
Gantsch anders niet
Dan een gestadigh strijden
Is mijn leven t' allen uyren // waer dat ick ben gewent,
Suchten en truyren // zijn my veeltijts ontrent,
Laeft my met u genade // eer ick verdwijn als wiet,
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
2. Als ick dijn woordt
Gedenck, Vader gepresen,
Met dijn geboden, ende gerechtigheyt,
My komt aen-boort
Kleynmoedigheyt geresen,
Want na u welbehagen en ben ick niet bereyt
Al mijn gerechtigheden zijn als een onreyn kleyt,
O Godt, voor uwe oogen, ben ick swacker dan riet,
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
3. In mijn gemoedt,
| |
[pagina 352]
| |
Neem ick wel neerstigh vooren,
Seer vyerigh u geboden te houden wel gerust,
Maer Vleesch en bloedt
Dat komt my weder stooren,
Door strijden, vechten, het tegen den geest lust;
Als 't Hert na een fonteyne, mijn Siel, Godt na u druft,
Van u gekroont te wesen, waer 't baren eens geschiet
Troost gy my niet // soo blijve ick in't verdriet.
4. De geest wil voort
Na Ierus'lem met lusten,
Die Stadt vol goeden innemen voor een erfdeel;
'T vleesch maeckt discoort,
En brengt my swaer onrusten,
Met recht mach ick wel roepen tot u met luyder keel
O Heere vol genaden, bergt u aenschijn niet geheel,
Neygt u oor tot mijn roepen, u swacke knecht ansiet
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
5. Met mijnen mondt
En kan ick niet belijden,
Al dat in dese tijden, mijn Siele wederbaert;
Met loosen vondt
Komt Satan my bestrijden,
Recht of gy my, O Heer, geen helper meer en waert
Soo listigh is de leere 's duyvels ons wederpaert
Om mijn Siel te verslinden, grimt hy met neerstigen vliet,
Troost gy my niet // soo blijve ick in't verdriet.
j Pause.
6. Ick roep om troost,
O Godt, met droeven sange,
Siet doch eens neder op dijnen knecht beswaert,
Want ongegloost
Is mijnen Geest soo bange,
Verhoort mijn smeecken, dat door de wolcken baert
U geest tot een vertrooster in my doch openbaert,
Want uyt bedrukter ziele sing ik dit droevigh liet,
| |
[pagina 353]
| |
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
7. Dickmael ick meen,
Als dat ick ben verlaten
Van uwen Geest, O Vader, hoort mijn belijdt,
Ick ga alleen,
Als Weesken mijner straten,
Bevrucht met angste, benout op sulcken tijdt,
Heer haest u my te helpen, eer my de slang verbijt;
Als een schaep by der heyden, heeft my de Leeuwe bespiet,
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
8. Als een die bloot,
Staet tusschen duysent sweerden,
Omringt an alle zijden, van zijn vyanden hant,
Sie ick de doot;
Want ick weet geen troost op eerden
Soo gy Heer van weerden, my doet geen onderstant.
Wilt door u kragt bewaren, my (tot u Rijck playsant,
Voor al des Satans pijlen, die hy soo vyerich schiet
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
9. De sond', O Godt,
En wilt doch niet gedencken
Van my bedreven in mijne jonge jeught,
Weest my een slot,
Bewaert mijn ziel voor krencken,
Om u Naems wille maekt doch mijn Geest verheugt,
O Vader, wilt verkeeren, al mijnen druck in vreugt,
Op dat ick, Heer, mach schuylen onder u vleugels, siet
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
10. O Heer vermaert,
Straft my niet in u tooren,
Kastijdt my niet in uwen grammen moedt;
Uyt Adams aert
Ben ick in sonden geboren,
Boos van natuyren, 't welck my nu truyren doet,
Wilt my doch stuyren, en wijsen mijnen voet
| |
[pagina 354]
| |
Dat hy van dijne paden, tot quaden niet en vliet,
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
ij Pause.
11. U zijn bekent
Al mijn gangen en wegen,
Mijn eten, drincken, sitten, liggen en gaen,
'T gedacht inwent
Dat 's u bekent te degen,
Al sit gy hoogh in 't dencken, 't neder schout gy wel aen,
Wie sal voor dijn gerechte in 't oordeel blijven staen,
Die met vyer vlammig' oogen, Hert en nieren doorsiet,
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
12. Voor dijnen Geest
Weet ick niet waer vlien van sorgen,
Want boven, beneden, zijt gy al om eenpaer,
Spreeck ick, 't duyster foreest
Dat sal my wel verborgen,
De nacht licht als de Son voor uwe oogen klaer,
Wonderlijck zijn u wercken, dat kent mijn ziel voorwaer,
Gy weet verborgen dingen, eer dat sy zijn geschiet,
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
13. Ontsondigt my
Met ysop, Heere des vreden,
Wascht my van mijn sonden, sneeu-wit also men leest,
Ick roep tot dy
Met suchten, smeken en beden,
Schept in my een reyn herte, en eenen nieuwen Geest,
Op dat ick vroom mach strijden tegen den Draeck en 't Beest,
Dat ick ontfang de Kroone, die my u roeping' biedt,
Troost gy my niet // soo blijve ick in 't verdriet.
14. O! Heer, verhoort
Mijn smeken, bidde, en klagen,
U moet geschieden, prijs, sterckheyt en gebodt,
Mijn ziel gy antwoordt:
O Ziel weest niet verslagen,
| |
[pagina 355]
| |
Want ick sal by u wesen, u Vader ende Godt:
Maer blijft in mijner liefden, dit is het rechte slot;
Wilt u altijt verneren 'k sal u verheffen, siet,
Doet gy dat niet // soo koomt gy in 't verdriet.
15. Lof Prince bly,
Die my troost hebt gegeven,
Lof Godt verheven, die my sterckt in den strijdt,
Lof Heer, die my
Bracht van de doodt in 't leven,
Lof die van sneven, my sondaer hebt bevrijdt,
Lof-sang met beven, gy Vader, weerdig zijt,
Lof Vader ende Sone, met uwen Geest altijt,
Wat my geschiet // troost my in mijn verdriet.
|
|