Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Gedenckt o menschen t'aller tijd.
STerckt my, O Godt, mijn toeverlaet,
Een strijdt heb ick van binnen,
De vyandt my als een Leeuw' omgaet,
Soeckt mijn Ziel te verslinnen,
Hy heeft sijn schut op my gestelt,
Om my te dooden met geweldt,
O Heer, helpt my nu strijden
In dese quade tijden.
2. Mijn vleesch gelust tegen den Geest
O Heer, ick moet u klagen,
Want het altijt voor lijden vreest,
En 't wil u Kruys niet dragen:
Want het bemindt den doodt veel meer
Dan het leven by u, o Heer,
Dat doet mijn hert doorsnijden
In dese quade tijden.
3. Och! wie sal my ellendigh Mensch
Van desen vleesch ontladen?
't Wil altijdt na sijn eygen wensch
Met my in kromme paden:
O Heer wijst my u rechte baen,
Mijn vleesch wil ick te buyten gaen,
En stellen sijn raedt bezijden,
In dese quade tijden.
4. O vleesch, of ick volgde uwen raet,
Mijn Siel' soud' moeten sterven,
Liever kies ick te zijn versmaet,
En met Godts volck te swerven:
Want haer droefheydt sal verandert zijn
In vreugde, maer d' ander in pijn,
Die haer met de wereldt verblijden
In dese quade tijden.
5. O Vleesch, of gy eens op Esau docht
| |
[pagina 335]
| |
Die sijn eerst' geboorte verkochte:
Hoe-wel hyse met tranen socht,
Geen plaets hy vinden mochte,
O vleesch, gy sult niet volgen hem,
Ick wil nae 't nieuwe Ierusalem,
Al soudt gy daerom lijden,
In dese quade tijden.
6. O Heer, wilt doch mijn Leydts-man zijn,
Na dese Stadt van vrede,
De wegh is seer smal dat duncket mijn,
Gelijck eens menschen trede,
An d' eene zijdt water, an d' ander vyer:
Bewaert haer die hem wand'len hier,
Dats' u voor de Werelt belijden,
In dese quaede tijden.
Pause.
7. O valsche Werelt schoon in't oogh',
Adieu ick wil u derven,
O Appel der weelden, verheven hoogh,
Die van u eet moet sterven:
Hierom, O Eva, wedergebaert,
Wacht u doch voor der Slangen aert,
Sy is bevaen met nijden,
In dese quaede tijden.
8. 't Serpent Hem als een Leeu nu spoeyt,
O Heer, om u Thuyn te breken,
Want hy soo lieff'lijck stondt en bloeyd',
Als aen de Waterbeecken:
Maer die wilde Verckens onvroet,
Die hebben hem omme gevroet,
Dat hem sijn spruytkens ontglijden,
In dese quade tijden.
9. O Heer! ons klagen doch verhoort,
Na vrede wy seer verlangen,
Ierusalem daer plagh te zijn u woort,
Daer wonen nu Draken en Slangen,
Daer sijn oock Heydens in-gegaen,
Die u Tempel in stucken slaen,
| |
[pagina 336]
| |
En zijn Heylichdom ontwijden,
In dese quaede tijden.
10. O Heer, seyndt getrouwe arbeydts-lien,
Die u Thuyn recht weder bouwen,
Die hem bemuyren met levende steen,
En besaeyen met Godd'lijcke rouwe
En die de kleyne Voskens vaen,
En het knagende Vee verslaen,
Dat hem bijt aen alle zijden,
In dese quaede tijden.
11. O Godt, gy rechten Wijngaerdenier,
Wy bidden u ootmoedigh,
Plant doch u Wijn-bergh aen een revier,
Dat hy vrucht brengt overvloedigh,
En maeckt daerom een stercke muyr,
Getrouwe Dienaers tot u huyr,
En geeftse u zweert an haer zijden,
In dese quade tijden.
12. Oorlof aen alle rancxkens teer,
Ick groet u al hier mede,
Die staen op de gront des Apostels leer,
Vruchtbaer na Christus zede,
U handen tot den Heer oprecht,
En bidt voor uwen swacken Knecht,
Dat hy valsche leer mach mijden,
In dese quade tijden.
|
|