Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament

[Ter eeren van Godts hooge Naem]

Op de wijse: Wilt gy wesen een Oorloghs man.

TEr eeren van Godts hooge Naem,
Om zijnen lof te doen verstercken
Wil ick singen van zijn hooge faem,
En van sijn groote wonder-wercken.

2. Veel groote dingen heeft hy bereyt

Die niet en zijn om te grondeeren,
En veel diversche wonderlijckheyt,
Die geen mensche en kan sommeeren.

3. 't En is niet in der menschen macht

Om uyt te spreken met der keele,

[p. 337]

 

Noch oock te vol loven Godts kracht,

 

Sijn wonder-daden sijn te veele.

 

4. Sijn heyl'ge Name wordt vertelt,

 

Wonderbaerlijcken raedt behendigh,

 

Een vreden Vorst, een stercke Heldt,

 

Eeuwigh Vader, Koninck on-endigh.

 

5. Door sijn Wijsheyt, Woordt ende Geest

 

Heeft hy t' zijnder eeren geschapen

 

Veel duysent Eng'len in 's Hemels Feest,

 

Geesten der schoonheydt tot zijn Knapen.

 

6. Alle knien moet voor hem buygen gaen,

 

Want hy is 't Hooft der Vorstendomen,

 

't Moet hem alles ten dienste staen,

 

Geesten, winden en water-stromen.

 

7. Den machtigen hogen Hemel rondt,

 

En 't klare Firmamentsche wesen

 

Doen van zijn mogentheden kondt,

 

Dat elck Godts kracht kenne door desen.

 

8. Den Walvisch en Leviathan fel:

 

Met Ceders en Bergen verheven,

 

Als Thabor, Hermon, en Carmel,

 

Godts machtigheyt te kennen geven.

 

9. De Son met eenen klaren glans,

 

En de Mane met haren lichte,

 

Loopen snel om de werelt gants,

 

Een groote Godt is 't diese stichte.

 

 

 

Pause.

 

10. An den Hemel, die Heerlijck staet,

 

Met eenen ordonnantie goede,

 

Zijn de Sterrens 's nachts als cieraet,

 

Ende sy waken haer niet moede.

 

11. Uyt den Schever-steen water spruyt,

 

Ende Fonteynen uyt Steen-spleten,

 

Vyer brengtmen van die Aerde uyt

 

Daer Spijs' op wast, goedt om te eten.

 

12. Uyt d' aerde wassen door Godts Woordt,

 

Wel-rieckende kruyden ydoone,

 

Wy sien des Somers komen voort

[p. 338]

 

Diversche fraye Bloemen schoone.

 

13. 's Winters-tijden, gelijck voormael,

 

Sien wy veel wonderen met allen,

 

't Water verandert als Kristal:

 

Seer witte Sneeuw siet men oock vallen.

 

14. Door Godts woordt valt den hagel kout,

 

Ende Blixem ten selven stonden,

 

Den Donder verschrickt d' Aerde stout,

 

Kastelen, Bergen en Afronden.

 

15. Sijn Woordt beset de Zee met Zandt,

 

Op dat 't Water 't Landt niet en deere,

 

Daer sijn Eylanden in geplant:

 

Al de Wereldt vreese dien Heere.

 

16. Al 't geweldt is in sijn bedwanck,

 

Wat hy doet dat mach niemandt keren,

 

Sijn ordonnantie heeft al voortganck,

 

Sijn raedtslagen zijn niet om leren.

 

17. Al wat wy sien heeft hy gewracht,

 

En is t' samen in sijn vermogen,

 

De dood' hy levendigh maken mach:

 

O Vrienden, wilt sijn naem verhogen.

 

18. Dit is gesongen by consent

 

Van den Raedt, in 't Rijck des Vreden,

 

Ter eeren dien Koninck excellent,

 

Hem zy Lof, prijs in Eeuwigheden.

 

K:V.M.