Veelderhande gheestelicke liedekens
(1558)–Anoniem Veelderhande gheestelicke liedekens–
Auteursrechtvrij
[pagina 261]
| |
IEsus tsaert, Godlicker aert
Uan God den Uader gheboren
Ghy hebt met macht, weder bracht
Dat langhe was verloren
Door Adams val, troost was ons al
Uan God den Uader ghesproken
Op dat niet en wort ghewroken
Onse sonde ons schult, verworstu hult
Want gheenen troost en ist, daer du niet en bist
Bermherticheyt te verweruen
Wie dat niet en hoept in dijn ghenade
Die moet doch eewelick steruen.
O Iesu milt, ghy hebt ghestilt
De oude vaders haer verlanghen
Die iaer en dach, in wee en clach
Die gheuanckenis hiel gheuanghen
Wt dieper noot, riepen sy tot God
Doet op des hemels poorten
Doet op aen allen oorten
Seynt ons dijn kint, dat van ons nimt
Dese sware pijn, dwelck moet gheschien
O Christus door dijne lijden
Daerom dy hout, eenen Heer stout
De weerelt tot eewighen tijden.
Iesu fijn, dijn woort gheeft schijn
Ende lichtet claer ende ghewisse
Het helpt wt pijn, die arme dijn
Die daer sitten in duysternisse
Gheen rust noch rast, en hebben sy vast
In alder menschen leeren
Helpt hen dijn woort vermeeren
Helpt hen doch saen, op die rechte baen
En gheeft hen troost die ghy hebt verlost
En de weerelt al ghemeyne
Alleen in dy, Heer hopen sy
Niet in haer wercken onreyne.
O Iesu Christ, waer God du bist
| |
[pagina 262]
| |
In dy en zijn gheen ghebreken
Daer en is gheen man, die mach of can
Dijnen lof te vollen wt ghespreken
Dijn hoochste eer, wort altoos meer
Dy is alleen ghegheuen
Wat eewelick crijcht dat leuen
Alle creatuer, o Coninck puer
Alst daer toe coemt, dat mijnen mont
Uerstommen sal, den doot sal moeten lijden
Dan helpt doch my, dat bid ick dy
Dat ick in dijn woort mach verscheyden.
O Iesu goet, helpt my wt noot
Seer goetelick aen allen enden
Hoe gantsch ghenadelick, Heer hebdy my
Wederom tot v laten wenden
Wt deser noot, mijn siele die leet moort
Al by die valsche Propheten
Die my bedroghen hadden
Op menigherley ypocrisie
Op wercken ick hoepte en meynde vulck
Ghenade daer door te verweruen
En ick verliet dy, o Heere recht niet
Mijn onweten verderuen.
O Iesu weert, so dijn woort keert
Uan my en hem afscheyde
So coemt tot my, dat bid ick dy
Op dat my niet en verleyde
Der menschen leer, wort altoos meer
Wie can haer list ghekennen
Sy laet haer heylich noemen
En ten is doch nicht, dan menschen ghedicht
Alleen dijn woort, al hier na hoort
Ia vry dat leuen ghewisse
Dat spijse my, dat bid ick dy
Ter eewelicker feesten
|
|