Veelderhande schrifturelijke leysenen ende gheestelijcke liedekens alle menschen tot devotie verweckende

Een schoon Leysen, Op de Wijse: Alsoo't beghint.

HEt viel eens hemels dauwe
Al in een cleyn maechdekijn
Ten was noyt beter Vrouwe
Dat dede haer cleyn kindekijn
Dat van haer was gheboren
Ende sy bleef Maghet fijn
O Maghet uytvercoren
Lof moet u altoos zijn.

Die maghet ghinck met kinde
Gheen swaerheydt ghinck haer aen
Als Joseph dat versinde,
Den goeden rechtveerdighen man
Hy docht ick wilse laten
Den Vader en ben ick niet
Ende trecken mijnder straten,
Eer my meer schanden gheschiet.

Al van des hemels throone

[p. 27]

 

Sprack hem den Enghel aen

 

Joseph Davids Sone

 

O weerde salighen man

 

Blijft alle beyde te gader

 

Het is boven natueren cracht

 

Dat Godt Almachtich Vader

 

In haer dus heeft ghewracht.

 

 

 

Corts daer naer is ghecomen

 

Een Keyserlijck ghebodt,

 

Dat niemant uyt ghenomen

 

Hy en quame sonder spot

 

Van daer hy was gheboren

 

En brenghen zijn tribuyt,

 

Dat dede men daer hooren

 

Ende roepen over luyt.

 

 

 

Mariam Joseph mede

 

Quamen te Bethleem waert

 

Want daer was Josephs Stede

 

Als ons de Schrifture verclaert

 

Maer sy mocht nerghens inne

 

Men wijsdese altijdt voort

 

De hemelsche Coninghinne

 

En was daer niet verhoort.

 

 

 

Int velt hebben sy ghevonden

 

Een huys seer dunne ghedaeckt

 

Binnen soo corter stonden

 

Hebben sy daer logijs ghemaeckt

 

Daer wert die maghet Moeder

 

Al sonder wee, oft sonder pijn

 

Van 's menschen Soon een Broeder,

 

Hoe mocht hy ons naerder zijn.

 

 

 

Wt Moederlijcke minnen

 

Leyde sy hem op haren schoot

 

Haer herte verblijde van binnen

 

Dat dede zijn mondeken root

 

Sy custe hem aen zijn wanghen

[p. 28]

 

Sy custen hem menich fout

 

Dat hy quam sijn ghevanghen

 

Verlossen jonck en out.

 

 

 

Maria suyver Fonteyne

 

Daer Godt sijn ruste in nam

 

Bidt voor ons al ghemeyne

 

Versoent dat Goddelijck Lam

 

Soo dat wy moghen gheraken

 

Met hem in't soete dal

 

Daer vreucht is boven maten

 

Die eeuwelijck dueren sal.