Veelderhande schriftuerlijcke liedekens

172. Na die wijse. Tirannich werck vol archs gedronghen.

OCh Godt almachtich Uader van hier bouen
Wy bidden v wilt ons doen onderstant
Weest in onsen mont dat wi v mogen louen
Ontsteect in ons der liefden brant
Wy zijn op die bane triumphant
In dijne hand
Om voort te wandelen den rechten padt
Tot dat nieuwe Ierusalem die schoone stadt.

Die waerheyt leyt geuangen soo wy lesen ⁺
Wie het quaet wil laten ende doen dat goet ⁺
Moet nv alle mans beroouinghe wesen
Maer wie mach ons scheyden vander liefden soet
Druck anxt, veruolch, perikel, sweert oft gloet ⁺
O Heere vroet
U versmaetheyt achten wy voor beter schadt
Dan alle sweerelts vrucht want den loon is plat.

Och Heere leert ons doen al v behaghen
Want in ons en vinden wy niet dan quaet
Drijft ons voort met dijnen geest sonder vertragen
Doen sprack tot my die Heere delicaet
Ureest niet Iacops wormken cleyn hoopken verstaet ⁺
Uolcht mijnen raet
Nv heb ick v inder proeuen ghestelt ⁺
Dat rijck der hemelen lijdet ghewelt. ⁺

Hoort ghy belaste ick wil v ontladen ⁺
Alle goede gauen van mi ghegheuen zijn ⁺

+ Ap.xxi.

+ Esai.lix.

+ Ro.viij.

+ Esa.xli.

+ Sap.iij.

+ Mat.xi.

+ Mat.xi.

+ Iaco.i.

[fol. U7v]

 

Laet v ghenoeghen met mijnder ghenaden ⁺

 

Ghy sult noch aenschouwen mijn claer aenschijn

 

Houdt dat ghy hebt vreest niet der slanger fenijn ⁺

 

Den Uader mijn

 

Heeft v ghegeuen den heylighe gheest

 

Strijdt cloeckelyck teghen dat ghecroonde beest.

 

 

 

Maer als wy doen al dat wy behooren ⁺

 

Onnutte knechten soo blyuen wy ⁺

 

Nv moet ghy Heere dijn ghenade oorboren

 

Sterct ons ghelooue wy werden vry

 

Sweerelts wijsheyt verdoempt ons dus staet ons by

 

Want alleene ghy

 

Hebt die persse voor ons ghetreden swaer ⁺

 

Ghy zijt onse toeulucht ende middelaer. ⁺

 

 

 

Alle onse boosheyt hebt ghy ghedregen

 

Om ons te verlossen wt alder noot ⁺

 

Alsmen v belaste ghy hebt ghesweghen

 

Als een onnosel lammeken ghinc ghy ter doot ⁺

 

In v es ghebleuen sulck een liefde groot ⁺

 

Door dijn wonden root

 

Gout noch siluer en hebben wy niet ghecost

 

Maer met dijn heylige bloet hebt ghy ons verlost. ⁺

 

 

 

Och heere wie en soude v niet vreesen

 

Want voor v moeten buyghen alle knyen ⁺

 

Ghy en laet ons niet als bedructe weesen ⁺

 

Maer als een beschermer so compt ghy ons besien ⁺

 

Och lieue kinders wilt wettelijck stryen

 

En die waerheyt belyen

 

Dit lyden en sal ons en hayr niet schaen ⁺

 

Als wy met God in vruchden sullen gaen.

 

 

 

O Cristus helpt onse crancheyt draghen

 

Ghy kent toch onsen inwendighen strijt

 

Salich zijt ghi die nv weent doet Lucas gewagen

 

Maer wee die hier met lachen en maken iolijt ⁺

 

Sy sullen weenen en huylen den eewighen tijt

 

Maer v lieden verblijt

 

Ghy wtuercoren o ghy cleynen hoop

+ ij.Cor.xij.

+ Apoc.iij.

+ Apoc.xij.

+ Luc.xvij

+ Esa.lxiij.

+ i.Tim.ij.

+ Esa.liij.

+ i.Pet.ij.

+ Act.viij.

+ i.Pet.i.

+ Apo.xv.

+ Philp.ij.

+ Io.xiiij.

+ ij.Ti.ij.

+ Luc.vi.

[fol. U8r]

 

Die werelt hout verre den erchsten coop.

 

 

 

Och Christus ghy zijt ten hemel opgheuaren ⁺

 

By dynen Uader ghy ons rechtueerdich maect ⁺

 

Soo die schriftuere claer can openbaren

 

Daer ghy die hemelsche glorie smaect

 

Die v voor die menschen niet en versaect ⁺

 

Alsoo ghy spraect

 

Sult ghy belyden in des hemels troon

 

Ende gheuen haer die croon des leuens schoon. ⁺

 

 

 

Och heere ende God wilt nv ons lyden aenschouwen ⁺

 

Helpt uwe kinderen wt desen torment

 

Alleen op v staet alle ons betrouwen

 

Maect ons volstantich tot inden ent

 

Wy zijn dat werck en ghy dat fondament ⁺

 

Och Heere ient

 

Door v ist ghelooue blyuen staen ⁺

 

Wilt onsen gheest in dijnen handen ontfaen.

+ Mat.xvi.

+ Lu.xxiiij.

+ Mat.x.

+ Luc.xij.

+ Apoc.ij.

+ i.Cor.iij.

+ Lu.xxiij.