Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente
(1582)–Anoniem Veelderhande liedekens–
AuteursrechtvrijC Een ander.
O Heer aenhoort mijn claghen
Siet hoemen ons gaet plaghen
Verstroyen en veriaghen
Tzaet vander Slanghen
Is wt, om ons te vanghen
Ick claeght v met droeue sanghen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet.
Ga naar margenoot†Want sonder v (O Heer) en mogen wy niet.
Judas met zijnen quanten
Wacht on aen alle canten
Wy zijn haer beste callanten
Want sy yemant weten
Waer hy is gheseten
Terstont wert hy verbeten
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
O Heer dees bloedighe woluen
V Schaepkens sy veruolghen
Sy hebbender veel gheswolghen
Ghebraeyt, gheuleghen
Verdroncken en ghesleghen
Die wandelden v weghen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Wanneer sy ons betrapen
Ga naar margenoot‡Gherekent als slachschapen
Na ons bloet dat sy gapen
Al om versteken
Niemant mach voor ons spreken
Ga naar margenoot*Tot een gaepspel bekeken
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
O Heer wilt ons aenhooren
Siet hoe sy ons versmooren
Veel drucx stellens ons vooren
Met recken, strecken
Die v waerheyt ontdecken
Men achtse min dan gecken
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Sy quellen ons menichuuldich
| |
[Folio 253v]
| |
Ende dooden ons onschuldich
Maeckt ons altijts verduldich
O Godt rechtueerdich
Maeckt ons bequaem en weerdich
In onsen druck volheerdich
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Ontfermt v uwer knechten
Diemen iammerlijck gaet rechten
Die voor de waerheyt vechten
Hoe lang salt dueren
Dat wy sullen trueren
Troost ons in corter vren
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Siet hoe sy ons aentasten
Pharao met zijnen gasten
En brenghen ons in lasten
Tswerelts Regenten
Doen ons veel tormenten
Druck, lijden, zijn hier ons Renten
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Goet, bloet zijnse onuersadich
Ga naar margenoot*O Godt zijt ons ghenadich
Dat wy blijuen ghestadich
Ga naar margenoot†Al totten ende
Ontfermt onser ellende
Datmen ons niet en schende
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Wanneer sy ons aen treffen
Laet ons hulpe beseffen
V willen wy verheffen
Tot allen stonden
Dat wy hebben vonden
Ghenade niet om gronden
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Sterckt ons tot allen tijden
Wy die voor de waerheyt strijden
Ga naar margenoot‡Die uwen Naem belijden
Na v beuelen
En connent wy niet helen
| |
[Folio 254r]
| |
Dies moeten wijt bequelen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
In Landen, Steden en wijcken
Achtmen ons voor Heretijcken
Alsoot alom mach blijcken
Wanneer O Heere
Salt v verdrieten seere
Ga naar margenoot*De boosheyt wert lancx so meere
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Siet hoe sy v temteren
Die uwen Naem blameren
Die alle quaet vseren
Vol van enuie
Doen sy Afgoderie
Na haer eyghen fantasie
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
O Godt van des Hemels Throone
Thoont v Ghenade schoone
Op ons cranck van persoone
Wilt toch aenschouwen
Hoemen ons gaet benouwen
En laet ons niet verflouwen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
O Heer coemt ons te baten
Wy zijn so crancke vaten
En wilt ons niet verlaten
In druck, in lijden
Wapent ons om strijden
Teghen die ons benijden
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Laet v O Heer beweghen
Wy zijn alom beleghen
Van die v woort staen teghen
Om dat wy leuen
Na v ghebot verheuen
Dat ghy ons hebt ghegheuen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Noch comen ons dees oock quellen
Die ons gheern hadden ter Hellen
| |
[Folio 254v]
| |
Al Jesabels ghesellen
Die vele lieghen
Soecken te bedrieghen
Veel quaets sy ons aen tieghen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Siet hoe sy ons vernielen
Die nu vol archeyts crielen
Sy bijten in de hielen
O Godt vol trouwen
Laet hulpe van v douwen
Ga naar margenoot*Dat wy ons croon moghen houwen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Hoe na gaet my v claghen
Denckt hoe ickt Cruys moest draghen
Veracht, bespot, veel slaghen
Wildy my behaghen
So wilt sonder vertraghen
Vleesch, bloet hier voren waghen
Ga naar margenoot†Coemt al tot my, die belast zijt en belaen
In druck, in noot, en sal ick v niet afgaen.
Ga naar margenoot‡ Vreest niet ghy cleyne schare
Mijn woorden nemet ware
Hout v altijts int clare
Neemt op wt minnen
Mijn Cruys met blijde sinnen
Dat ghijt al moecht verwinnen
Ga naar margenoot*Coemt al tot my, die belast zijt en belaen
In druck, in noot, en sal ick v niet afgaen.
Wilt v voor my verneren
Al soumen v persequeren
Ende tribuleren
Sonder cesseren
Sult ghy domineren
Eeuwelijck triumpheren
Ga naar margenoot†Coemt al tot my, die belast zijt en belaen
In druck, in noot, en sal ick v niet afgaen.
V woort dat is waerachtich
V Beloften zijn seer crachtich
Gheeft ons die, Heere almachtich
| |
[Folio 255r]
| |
Dat wy door desen
Ga naar margenoot*Niet beter en willen wesen
Dan ghy O Heer ghepresen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
V Beloften zijn schoone
Seer recht, daer toe ydoone
Ga naar margenoot†Dat is des leuens croone
Die ghy sult gheuen
Die v alleen aencleuen
Verlaten goet en leuen
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
Dit is al ons begheeren
O Heer wilt van ons weeren
Al tquaet dat ons mach deeren
Dits onse bede
O Godt vol alder vrede
Vol van bermhertichede
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet, &c.
O Prince Godt verheuen
Hoort ons suchten en beuen
En wilt ons niet begheuen
Wanneer wy scheyden
Wilt ons dan gheleyden
Daer wy ons moghen vermeyden
Ontfermt ontfermt v ouer al ons verdriet
Ga naar margenoot‡Want sonder v (O Heer) en mogen wy niet.
|
|