Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente

[Mijn siele loeft den Heere]

C Na de wijse: Van de drie Bruggelinghen.

^*MIjn siele loeft den Heere
Want hy heeft so heerlijck ghedaen
Loeft ende prijst hem seere
Die v in zijn ghenade heeft ontfaen
Die v dede zijn woort verstaen
Die v leyde op de rechte baen
Tot den eeuwighen leuen aen.
^† Ick socht hem in duysterheden
Die mijn siele so seere bemint
Ick en vant hem tot gheender steden
^‡Doen ick vleeschelijck was ghesint
Als ick was des werelts vrint
^*Ende volchde de leyders blint
^†Na den wille van tverloren kint.

Och waer sal ick hem gaen soecken

Die my so lief heeft ghehadt
Ick en vinde hem in gheenen hoecken
Van der Babilonischer stadt
Want haer Herders zijn droncken en mat
Sy verlaten den rechten padt
En soecken al des werelts schat.
^‡ O ghy hoochste Herder verheuen
Bouen alle Herders fijn
Wilt my doch te kennen gheuen
Waer v wellustighe weyden zijn
^* O Hemelsche Medecijn
Lauet my met uwen claren wijn

* psa. 103, 1. ende 104, 1.
Tob. 13, 1. ende 10.

† Cant. 3, 1.

‡ Rom. 8, 5

* mat. 15, 14

† 2. tes. 2, 3.

‡ ese. 34, 11
Joan. 10, 11 ende 14.
1. pet. 2, 25
Heb. 13, 20

* mat. 9, 12
Mar. 2, 17
Luc. 5, 31.

[fol. 204r]

 

Plant v liefde recht int herte mijn.

 

Tot der Schrift dat ick my keerde

 

Seer verblint was mijn verstant

 

Maer de Gheest Godts die my leerde

 

Die leydde my metter hant

 

Tot in des Vaders Lant

 

Daer ick Christum den Heere vant

 

Een so lieffelijcken Jonghelinck playsant.

 

^* In Esdre vant ick gheschreuen

 

Hoe dat desen Jonghelinck fijn

 

Op Sions berch verheuen

 

Kroonde Dvuytuercoren zijn

 

Doen dacht ick: O soet aenschijn

 

Mocht ick oock deelachtich zijn

 

Dat goet der wtuercoren dijn.

 

^† Soeckt my, ghy sult my vinden

 

Wt dese woorden verstont ick dat

 

^‡Die Godts woort doen, dat zijn zijn vrinden

 

Soo ick las in een ander blat

 

Elders stont van de ^* heylighe Stadt

 

^†Die de Enghel metter maten mat

 

Maer dees woorden verstont ick niet plat.

 

Wat stadt mach doch dit wesen

 

Dacht ick menichmael in mijn ghemoet

 

Het is Godts Ghemeynte ghepresen

 

Dit leerde my de Gheest Godts goet

 

Maer sy is ouerdeckt met bloet

 

Door het lijden datmen haer doet

 

Om tghetuychenisse van Christo soet.

 

^‡ O ghy schoonste onder den wijuen

 

Hoe staet ghy hier dus mismaeckt

 

Waerom wiltmen v dus verdrijuen

 

^*Daer ghy altijt na vrede haeckt

 

Weten sy niet dat die v ghenaeckt

 

Dat hy den ^† oochappel gheraeckt

 

Vanden Heere, die v heeft ghemaeckt.

 

Ick heb, sprack sy de schoone

 

Voor de werelt ghetoont de rechte leer

 

Maer de Wachters van Babels Throone

* 4. es. 2, 43

† Mat. 7, 7.
Luc. 11, 9.

‡ ioan. 15, 14

* Apo. 21, 2.

† Sac. 2, 2

‡ Cant. 5, 9

* Heb. 12, 14

† Psa. 17, 8.
Sac. 2, 8.

[fol. 204v]

 

Vonden my ende sloeghen my seer

 

Nochtans swijch ick nemmermeer

 

Te vercondighen den lof en eer

 

Van mijnen Bruydegom Godt ende Heer.

 

^* O ghy schoonste onder den vrouwen

 

Hoedanich is doch uwen vrint

 

Och mocht ick hem eens aenschouwen

 

Die mijn siele so seer bemint

 

Doen sprack sy: O lieue kint

 

^†Vanden Hemel hemels ghesint

 

Een sodanighen is mijnen vrient.

 

O ghy schoonste onder den vrienden

 

Die my v liefde hebt gheiont

 

Mocht ick v daer buyten vinden

 

En cussen aen uwen mont

 

O Heer maeckt mijn siel ghesont

 

En verlaet my tot gheender stont

 

Want ick begheer v van herten gront.

 

Doen ick hem hadde gheuonden

 

Den Heer der Gheloouighen fijn

 

Doen begheerlick te wesen ontbonden

 

Van alle den valschen schijn

 

Al wat menschen leeringhen zijn

 

Die schoude ick ghelijck fenijn

 

Ende hielt my aen den rechten wijn.

 

^‡ Hoe wonderlijck zijn uwe wercken

 

O Heer almachtighe Godt

 

Wilt my in uwer waerheyt stercken

 

Wapent my door v ghebot

 

^*Weest my een vaste borcht en slot

 

^†Teghen al der werelt spot

 

Want sy achten v kinderen sot.

 

Godts edel volck ghepresen

 

^*Is ter werelt in groot gheween

 

^†Veruolcht ter doot verwesen

 

^‡Ghelijck den verworpen steen

 

^*Mijn leuen moet worden ghemeen

 

Met dese lieden een

 

Want het is Godts volck, en anders gheen.

* Cant. 5, 9.

† 1. co. 15, 47

‡ Apo. 15, 3

* psa. 18, 3.

† 1. cor. 4, 9

* ioan. 16, 20

† Act. 4, 3

‡ ps. 118, 22
Esai. 8, 6. ende 28, 16.
mat. 21, 42
mar. 12, 10
Luc. 20, 17
Act. 4, 11.
Ro. 9, 33.

* nu. 23, 11.

[fol. 205r]

 

Nu doet na Paulus rade

 

Hy doet ons een schoon vermaen

 

^*Dat wy des Heeren ghenade

 

Niet te vergheefs en souden ontfaen

 

Lieue Broeders en wilt v niet verslaen

 

^†Als v alle menschen versmaen

 

Want so hebben sy altijt ghedaen.

 

Het moet doch also wesen

 

Hier op des werelts termijn

 

Dat de quade worden ghepresen

 

En Godts kinders veruolcht moeten zijn

 

Maer O alle gheloouighe fijn

 

^‡Vreest v niet voor druck en pijn

 

Want het sal noch eens beter zijn.

 

Loeft den Heer der Heyrscharen

 

Van zijn groote bermherticheyt

 

^*Godt die quam int vleesch hem openbaren

 

Dats een groote verholentheyt

 

^†Sijn schapen heeft hy selue gheweyt

 

So hy hadde toegheseyt

 

^‡Loeft den Heere inder eeuwicheyt.

* 2. Cor. 6, 1
Heb. 12, 15

† Mat. 5, 18
Luc. 6, 22.

‡ Esa. 51, 12
Jere. 1, 8.
mat. 10, 28
Luc. 12, 4.

* Joan. 1, 14
1. Ti. 3, 15.

† ese. 34, 18

‡ psa. 146, 1.