Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente
(1582)–Anoniem Veelderhande liedekens– AuteursrechtvrijC Na de wijse: Nu radick alle Ruyters, die geerne by nachte gaen. | |
[Folio 121r]
| |
HEt ongeluck leert mercken
Op Godes crachtich woort
Hierom tot zijn verstercken
Bid ick elck dat hy hoort
Ghy diet Ga naar margenoot‡ cruys hebt gheladen
Christum wilt volghen naer
Wilt v toch wel beraden
Met zijne woorden claer.
Daer niet, het sal v rouwen
Dat seg ick v ghewis
Alle druck Ga naar margenoot* en benouwen
Dwelck buyten Christo is
Dat en mach al niet baten
Hoe seere dat beswaert
Wilt sulck een cruyce haten
En lijdt Ga naar margenoot† na Christus aert.
Ga naar margenoot‡ So wert ghy in v lijden
Ghetroost door zijnen Gheest
Ende sult v verblijden
Ga naar margenoot*Vreesen voor gheen tempeest
Maer achtent voor ghenade
Ga naar margenoot†Dat ghy om weldoen lijt
En dancken vroech en spade
Christum ghebenedijt.
De werelt can niet dancken
Als Godt haer tcruys op lecht
Maer spijet wt Sduyuels stancken
Sy kijft, sy vloect, sy vecht
Voor dwaesheyt oft voor plagen
Acht zijt als yemant lijdt
Gheen cruyce wilse draghen
Ga naar margenoot‡Tcruys Christi sy benijdt.
Ga naar margenoot* Maer een Christen behaghen
Int Ga naar margenoot† cruyce Christi heeft
En wilt met Christo wagen
So langhe als hy leeft
Hy weet dat al die lijden-
Met Ga naar margenoot‡ Christo hier voorwaer
Met hem sullen verblijden
| |
[Folio 121v]
| |
In eeuwicheyt hier naer.
Ga naar margenoot† Christus iock dat is soete
Sijn pack en is niet swaer
Voor die doen rechte boete
Ende hem volghen naer
Maer so wie Ga naar margenoot‡(ommesiende)
Op Ga naar margenoot* den wech stille staet
Van Christo is hy vliende
En kiest zijn eyghen Raet.
Ga naar margenoot† Den welcken hem doet dolen
Als een dwalende schaep
Godts Raet is hem verholen
Door zijnder sonden slaep
Die hem verblint zijn ooghen
So dat hy niet en siet
En al zijn Ga naar margenoot‡ neerstich pooghen
Brengt niet voort dan verdriet.
Ga naar margenoot* Hy tastet na den lichte
Maer duysternis ist al
Dat hy door zijn ghesichte
Aenschout breet ende smal
Gheen vruecht can hy oorboren
Door mistroostich torment
Sijn doen is al verloren
Ga naar margenoot†Want siende is hy blent.
Sijn hert beghint verflouwen
Als hy hem wel bedenct
Ende beghint taenschouwen
Wat eyghen raet voort brengt
Met druck en met ellende
Draecht hy een sware cruys
En hy en siet int ende
Gheen Ga naar margenoot* troost, maer swaer confuys.
Hy vreeset ende suchtet
Meerder noot coemt hem an
Hy vreeset ende suchtet
Meerder noot coemt hem an
Hy beuet ende duchtet
Siende dat hy niet en can
Wederomme gheraken
Op Christus rechten padt
| |
[Folio 122r]
| |
Vreemde ghedachten maken
Hem dicwils moe en mat.
Nu dit nu dat hy dencket
Sijn herte is niet gherust
Dies hem den moet ontsincket
Nerghens toe heeft hy lust
Verbijstert zijn zijn sinnen
Hy vint hem heel ontstelt
Van buyten en van binnen
Is hy seere ghequelt.
Tot dat hem wil ontfermen
Ende ghenadich zijn
Aenhoorende zijn kermen
Die ware Ga naar margenoot† Medecijn
Christus Jesus alleyne
Daer toe zijnde bequaem
Om troosten int ghemeyne
Die Ga naar margenoot* aenroepen zijn Naem.
En dat hy hem wil gheuen
Daer toe zijn Ga naar margenoot‡ Trooster soet
Om bidden voor zijn sneuen
Segghende met ootmoet
Vergheeft hem Abba Vader
Door Christum dijn lief kint
Sijn sonden allegader
Ga naar margenoot*Troost hy dan weder vint.
Ende hy beghint taenbeden
Den Naem Christi oprecht
Sijn hert is wel te vreden
Bereyt als een goet knecht
Om alleyn te Ga naar margenoot† behaghen
Christum in vruecht, in noot
Ende zijn cruys te draghen
Ga naar margenoot‡Vrymoedich totter doot.
Druck en noot hem begheuen
Vruecht en troost coemt hem by
Tot steruen oft tot leuen
Staet hem zijn herte vry
Hy weet dat al die steruen
| |
[Folio 122v]
| |
De doot sonder Ga naar margenoot* beswijck
Ga naar margenoot†Met Christo, oock beeruen
Sullen zijn eeuwich Rijck.
Sijn hert dat is vol vruechden
Ga naar margenoot‡Steruen is hem ghewin
Bereyt is hy tot duechden
Met eenen blijden sin
Ga naar margenoot*Voor dreck ende voor schade
Acht hy al tswerelts goet.
Met God gaet hy te rade
Ga naar margenoot†Tgheluct al wat hy doet.
Nv gheuick elck te rechten
Wiet swaerste cruyce draecht
De werelt oft Godts knechten
Oft die afwijct versaecht
En om eenighe saken
Op den wech omme siet
Die tlijden al moet smaken
Die weet tbeste bediet.
|
|