Van Nu en Straks. Nieuwe reeks. Jaargang 4

[p. 265]

Avond aan Zee

Voor L.N.

De gladde golven glippen naar de reede
Met klaterend even, weer gesmoord gekoos,
De hemel schemert over zee, en mede
Is vrede wijd en zijd en tijdeloos.

En uit de haven komen zij gegleden
De booten met hun zeilen roereloos,
Een kantige schaduw tegen donkerheden,
In 't spiegelende nat een schaduw broos.

De nacht is peilloos; waar de verte zwicht,
Verschijnt, verdwijnt het wezenlooze licht
Van eene baken in de zee verloren.

De booten, onbeweeglijk, gaan te lore.
Ginds in den nachtelijken wederschijn,
Schaduw en schaduwbeeld verschemerd zijn.

Alfred Hegenscheidt.