Van Nu en Straks. Nieuwe reeks. Jaargang 4

[p. 113]

Aan den Lindeboom

Voor Frank Lateur

O! wat schoon -, wat bolgekruinden

lindeboom

van verre ik staan zie, blinkende in den

morgendoom!

Heel is hij gewelkerd al, en

duizendvoud

van verwen, langzaam afgesleten

guldengoud.

Dag en schijnt er op, noch noensche

zonneglans:

't is vochtig en de hemelkomme is

duister gansch.

[p. 114]

 

Doch, ik zie mij, zonnewijs in

 

't nedergaan,

 

die najaarsche, ei, die bolgekruinde

 

linde staan.

 

 

 

Ringsom rijzen hooge en groote

 

zwart en zwaar

 

getakte boomen, naast die lieve

 

linde daar.

 

 

 

Diepe schaduw schieten ze en een

 

donkergroen

 

gewelf zij om het wezen van die

 

linde doen.

 

 

 

Wees gegroet mij, nauwlijks uit den

 

morgendoom

 

erkenbaar Lieve-Vrouwken, aan den

 

lindeboom!

Sente, 29. X. '98.

Guido Gezelle.