Vaderlandsch museum voor Nederduitsche letterkunde, oudheid en geschiedenis. Deel 5

[p. 317]

Geestelyke gedichten uit de veertiende en vijftiende eeuw.

Mone en later Hoffmann van Fallersleben hebben een zestigtal geestelijke gedichten en gebeden aengewezen. Dat dit slechts een klein aendeel uitmaekt van hetgene onze middeleeuwsche letterkunde in dit vak oplevert, zal ieder, die eenigs zins met de handschriften, welke in onze bibliotheken berusten, bekend is, in het oog loopen.

Twee jaer na dat het Uebersicht van Mone het licht had gezien, dat is in 1840, verschafte de verkooping der bibliotheek van den heer Scourion, in leven sekretaris der stad Brugge, my de gelegenheid een klein op perkament geschreven handschrift, aen te koopen, waervan ik hier geheel den inhoud mededeel⁽¹⁾.

Het boekjen bevat slechts 45 bladen, die op de keerzyde wit zijn gebleven, terwijl op de voorzyde van elk dezer een der hiervolgende gebeden staet geschreven. Alhoewel de tien gebeden (3 tot 12), waerin het lyden van onzen Zaligmaker behandeld wordt, dus eenigs zins samenhangen, kan elk toch ook op zich zelven staen. De overigen zijn aen Heiligen gericht.

Ieder blad begint telkens met eene gekleurde en vergulde

(1) Op den Catalogus van Scourion komt het voor bl. 611 onder n^r 6603.

[p. 318]

voorletter, terwijl het tweede, waerop het gebed aen Maria staet, bovendien nog met eenige randversieringen verrijkt is.

Het schrift wijst naer het einde der vijftiende eeuw; waerschijnlijk zijn die gebeden niet veel ouder. Uit welke pen ze gevloeid zijn, valt niet te raden. De Heiligen, tot wie deze gericht zijn, worden vooral in Vlaenderen geëerd. Dit dichtwerk kan dus tot dit gedeelte van ons vaderland behooren.

Zie hier den inhoud:

God groete u, Vrauwe sonder wee,

ghelijc den ingel, die ave
brochte van den hemelschen vader.
Ic bidde u met inegher bede algader,
dat in mijn beghin ende in mijn ende
moet bescermet sijn van weswende,
des viants list ende sijn bedriech.
Ic aerme sondare, vul sonden siec,
dat ic bi u in alre noot
worde bevrijt int weder stoot
vanden viant, ô werde souvereine!
Ic gheve u up siele ende lijf gemeine

Maria, om de werde dracht,

die ghi droucht in suveren live,
ende zuver maecht ter werelt bracht,
dat nye ghesciede anderen wive,
ic bid u, dat ghi mi verdinget
voer u kint met soeter bede,
ende in den wech des levens bringet
door huwe groete genadichede,
ende maect mi pais voer huwen sone,
ende quijt mi van der groeter scult.
Ic hebbe mesdaen iegen de drie persone,
daer mi de viant in heft verdult.

[p. 319]

3.

 

By Judaes soe waerdi verraden

 

ende ghebrocht in swarer pine;

 

die ioden ghingen vaste te rade

 

om ter doot ghelevert te sine.

5.

Ic bid hu, Heere, om u verdriet,

 

dat hu om den sondare es gesciet,

 

wilt mijns ontfaermen te deser tijt.

 

Ghi wet, dat in de werelt wijt

 

gheen meerder sondare nu ne left.

10.

Ic bid hu, Heere, al heb ic ghesneft,

 

wilt mijns ontfaermen, aerm sondare,

 

dat mine ziele God beware.

Jhesus, die wijsheit es gehacht,

vader van hemelrike,
ghi waert te mattintide gewacht
ende ghevaen scandelike.
U uwe iongeren ende uwe mage
begaven u alle haestelike;
ghi waert vercocht eert dagede,
ende meshandelt iammerlike.
ô Heere! om dien menscheliken vaer,
dien ghi leed in dier nacht,
bescermet mi voer de pine zwaer,
daer mi de viant toe heift gewacht.

Sy leeden u te priemen

voer Pylatus, die rechter was.
Die ioden brochten u te stride
van saken, die hi ontsculdich was;
si gaven u menigen halsslach,
dat u den als⁽¹⁾ mochte croken;

(1) als, voor hals.

[p. 320]

 

u hoegen⁽¹⁾ verbonden si up dien dach

 

ende bespuweden, dus wast voorsproken.

 

Ic biddu, Heere, ende vermane

10.

bi deser sconfierichede groot,

 

die ghi leet om sondaers name,

 

bescermet mi voer wederstoot.

Te tierchen riepen si an hem:

‘Men crucene sonder verste!’
Een sidin cleet daden si hem an
ende bespotten den Heligen Kerste,
Up sijn hooft een croone setten si
van doernen, niet van goude;
sijn zware cruce, dat drouch hi,
daer men hem an crucen soude.
Her, om die bitter pine groot,
wilt mijns ghenadich wesen
ten ionxten dage in mijnre noot,
daer ic sal sijn in vreesen.

Te middaghe was Ihesum-Kerst

ghecruust voer ons allene.
Van groeter pine doeghedi dorst:
men gaf hem aysin met gallen.
Tuschen tween dieven ingen sine,
als of hi selve .i. ware.
Nu, Heere, ic bid hu om die pine,
daer ghi lange in stont te sine
om minen wille, dies hebbe verdient.
Helpt ghi mi niet alst mi onsient,
so wordic verdomt, lieve Heere;
om huwe gracie ic begheere.

(1) hoegen, lees oegen.

[p. 321]

8.

 

Te noenen riep Ihesus: Ely:

 

ende seide: ‘Vader, ic bevele dy

 

mine ziele in huwen handen

 

tote eenre saliger offeranden.’

5.

Een rudder stackene in sijn herte

 

met eenre langer scaerper speere.

 

dErde bevede ende doochde smerte;

 

die sonne verdonkerde seere.

 

Dies soe bid ic u, lieve Heere,

10.

dat ic bescermet worde in dy,

 

ende in dijn cruce mach wesen vry.

 

Amen.

Josef, die sijn ionger was,

an Pilatus dat hi bat,
dat hi den lichame mochte doen af;
ende Pylatus dien hem gaf.
Dit was te vespertide omtrent,
dat Ihesus-Kerst was of ghedaen,
die iammerlike, als een rent,
al met bloede hijnc bevaen;
u moeder wende menigen traen,
doe soe u inden aerme ontfijnc.
Vergeft mi, Heere, dat ic hebbe mesdaen,
dat ic nye peinsde om eerdsche dijnc.

Te complyen was hi int graf

gheleit Gods helige lichame,
met speciën bestreken, daer quam af
soete roke, al sonder blame.
Men beval den ridderen sciere,
dat graf te wachtene up haer leven.

[p. 322]

 

Doe was vervult die Scrifture,

 

die lange te voeren was bescreven.

 

Heere, wilt mi gracie geven,

10.

dat ic vulbringe te saligen ende

 

mijn leven, die leve als donbekende!

 

Amen.

In Paesche-dage soe verres dy, Heere,

in levenden live, sonder deere,
ende vertoeget u den drien Maryen,
also de euwangelisten de waerheit lyen,
ende huwen apostelen alghemene.
ô Soete Ihesus van Nazereene⁽¹⁾,
wil mijns ontfaermen aerme sondare,
dat ic verrisen moet ten utersten dage,
ende met u commen, sonder sage,
daer u die ingelen alle loven,
met al huwen ingelen daer boven.

Amen.

ô Heere God, almachtich vader!

want du mijn salichede sijt algader
ende best mijn troest ende mijn verlosser,
hoert mi, die bem der sonden grosser
ende de groetste soendaere een,
daer ye sonne of mane up sceen;
wilt mijns gedinken in deser tijt,
alsoe gi onse ouden vaders det
inden voerbouch vander ellen
ende lange ghelegen hadden in quellen.
Dus verziet mi, God, mijn vader!
alsoe gy de helige propheten daet algader.

(1) Hier zal een vers uitgevallen zijn.

[p. 323]

13.

 

Sinte-Pieter, helich paetroen,

 

die hebt verdient den oegen troen

 

ende sijt slotel-drager van hemelrijc,

 

verdinget mi voer Gode, ghelijc

5.

dat ghi verdinget den doeden man,

 

die bi huwer bede leven gewan.

 

Helpt mi met huwer bede,

 

dat ic daer boven crige stede,

 

ende ic hier moet, in dit tempeest,

10.

Gods gracie geerigen meest;

 

bi welker gracie ic mach sijn

 

daer boven in Gods anscijn.

ô Pauwels, helich lerare groot,

die waert ghedoechsamich toter doot;
in penitenciën levedet seere;
inpetrert mi an onsen Heere,
dat ic in duechden moet antieren
toten ende, sonder faelgieren;
mijn leven ende min gewerken al
worden voerdi liefghetal,
dat moete wesen mijn vulleest
die Vader, de Sone, de Helige Gheest.
Ende in een vulcommen algader
moet mi bringen God de Vader.

Sinte-Jan, suver maget,

ontfaermet sijns die u claget
sine sonden ende sine deere,
door der suverheden heere,
daer u God bi beval sier moeder.
Wilt ooc wesen mijn behoeder

[p. 324]

 

in die wile van mier doot.

 

Als ic sal wesen in groeter noot

 

ende mijn oegen sullen vergaen,

10.

wilt mi dan in staden staen,

 

ende wilt mi goede wijsheit geven,

 

dat ic in duechden regiere mijn leven.

Sinte-Andries, die helige man,

met predikaciën hi ghewan
menigen mensche ten gheloeve,
helpt mi, dat mi niet en roeve
die viant eenich van minen gheloeve
ende ic blive in goeden rade;
ende wilt mi staen in staden
alsoe u God dede in dat cruus,
Ghenaden, heere Jhesus!
wilt mi bescermen metten cruce van di,
dat ic voer den viant mach wesen vry

Amen.

Ic bid u Sinte-Filips, heere,

dat mi de viant niet ne deere,
ende ic verchiert met graciën goet
voer Gode wesen moet,
so dat ic, als een goed kind verkoren,
nieuwen lof di bringen vooren,
ende ic int ende van minen live
mine ziele behouden blive.
Dies moet wesen mijn vulleest
de Vader, de Sone, de Helige Geest!

Amen.

[p. 325]

18.

 

Sinte-Jacop de meeste, helich sant,

 

helpt mi, dat ic bider Gods hant

 

si gheholpen in desen live

 

ende mi Gods gracie beclive.

5.

Te mijnre nootdurst helpt mi mede,

 

ende na dit leven euwighe vrede

 

ende dat ic ghesuvert moet sijn,

 

als ic comme in Gods anschijn,

 

van allen minen sonden deere.

10.

Ghenade, God, lieve Heere!

 

bewert mi in de laetste wile,

 

dat mi de viant niet begile

Sente-Bertelmeus, heere,

ic bid u wilt bidden seere
Gode voor mi, den Heere groot,
ende bescerme voor onversiene doot;
ende mine vrienden ende magen
wilt bewachten alle van plagen;
ende vander gay doot ooc mede
spare ons God, hier ter stede.
Ghi waert ghevlegen overal
dor Gode in dit eerdsche dal
bit hem voer mi, ic hebs te doene,
dat hi ontfae mine orisoene.

ô Werde Thomaes, die in Indea

waert, als ic verstae,
als Onse Vrauwe van live versciet,
soene waerdi bi haer niet;
maer onderweghe ontfijne di
een gordelkin van werke vry,

[p. 326]

 

daer Onse Vrauwe gegort was mede,

 

als soe lach in die soete stede;

 

dus waerdi in groeter heeren versien;

10.

helpt mi, dat mi mach gescien

 

der hemelen koer, der ingelen luut

 

daer boven in dat soete deduut!

 

Amen.

Sinte-Jacop, apostel, de minste,

die versmadet alle de finste
juwelen ende scat der werelt al,
maect mi voer Gode liefghetal,
dat ic vare int euwige leven
ende God mijn sonden wille vergeven;
ende alsoe langhe als ic hier sta
in dit leven ende voert ga,
van aermoeden niet ne faelgiere;
maer Gods graciën moet mi bestieren
ghetempert te sine in alre wijs,
soe dat ic comme int paradijs.

Euwangeliste S.-Matheus,

verdrijft van mi den Fariseus,
dat es de viant die altoes pijnt,
dat ic niet sijn soude Gods kijnt,
maer weist in mijn hulpe altoes,
dat mi niet verswelge de viant boes,
want ic wel hope in hu soe seere.
Weist ghi mi bi, dat God, onse Heere,
mi niet verdommen sal no versteken,
maer warachtige biechte spreken
ende ontfaen dat sacrement,
dat Gods lichame es present.

Amen.

[p. 327]

23.

 

Helich Lucas, vercoren Gods vrient,

 

ghi hebt Gode ghetrauwe gedient;

 

met predikaciën ende goede leere

 

so hebt ghi gedient den Heere

5.

ende wel ghedreven huter sonde

 

den sondare te menigen stonden

 

met huwer bede up Gods ghenade.

 

Wilt mi troesten ende beraden

 

ende soe verlichten minen sin

10.

datter wone wijsheit in,

 

ende Gods heere in alre tijt

 

daer bi sijn ghebenedijt.

 

Amen.

Sinte-Simoen, apostel van Gode,

bescermet mi van allen noede,
alsoe u God halp int scip ter vaert,
daer ghi om vischen in waert,
ende ghine vinct niet tien stonden.
Daer na vielt net ten gronde
ende bi Gods graciën vinct vele bet,
doe ghi ter rechter hanct wierpt u net;
bid Gode voer mi te desen stonden,
dat ic salich mach sijn vonden
ten vonnesse daert al sal beven,
daer boven, in dat euwich leven.

ô Baptiste, helich Sinte-Jan,

de best die alre helichste man,
dye van moeder ye was gheboren,
helpti mi niet, ic blive verlooren
in dese valeye vul van tranen.
Wilt mi voor Gode vermanen,

[p. 328]

 

dat ic in desen besondichden live

 

niet versmoert en moete bliven,

 

want, helich prophete, ic versta,

10.

dat mi de viant altoes na ga

 

om te verbitene ende te niete te doene;

 

doet voer mi Gode u orisoene

Sente-Clement, paeus verkoren,

wilt mine bede spreken voren
ende bescermen van quaden tongen,
beede van houden ende van iongen;
ende geift mi gracie in dit termijn,
dat ic altoes bescut moet sijn
metten wapene des Helichs Geest,
dat ic niet en si bevreest
voer mesval van sviands handen.
Behoet mi voer scade ende voer scande;
voer quaet gheselscip ende bedriech,
want ic den viant niet hebbe lief.
Wat ghi verbit, dat wort vergheven
daer boven, in dat euwich leven.

Amen.

ô Helich Cornelis, weert sant met Gode,

ghi vervullet de .x. ghebode
met goeden ghewerken. Daer na mede
so gaefdi over huwe leden
in tormenten ende in slane;
gheift mi, Heere God, in duechden te gane,
dat ic de siele behouden moete,
verleent mi van plaghen boete,
dat mi dit leven niet mesvalle,
ende bescermet mine leden alle
in goeder ghesonde ter salicheden,
ende impetrert mi pais ende vrede.

[p. 329]

28.

 

Karstoffels, helich Gods vrient,

 

ghi hebt Gode wel ghedient,

 

dat scijnt an u mirakelen groot;

 

ende ghi stoorft oec bitter doot

5.

ende deit penitencie zware;

 

helpt mi, dat ic biechte clare

 

voer mine doet mete spreken,

 

Amen dat moete mi niet gebreken,

 

soe dat ic ten laetsten stonden

10.

soe claer voer Gode worde vonden,

 

dat ic mach ten laetsten daghe

 

voer Gode commen sonder sage.

Sinte-Jooris, die metter speere

staecs den drake met groeter gheere,
ende prediket tgheloeve Ons Heeren,
ende gaeft u in toormenteren
gheerne, om de minne van Gode;
ic bid u helpt mi in node,
want ghi stoorft de bitter doet.
Nu helpt ute alre noot
die u anroupen, S^t-Jooris, heere,
ende wy voort in duechden vermeeren.
Dies moete ons arme sondaren
verbidden S^t-Jooris, helich martelare.

Sinte-Victoer glorieus

ende helich rudder preus,
west mi een hulpe voer Gode,
dat ic niet breke sine ghebode,
ende victorie ghecrige ende sege
in allen stonden, in allen wegen,

[p. 330]

 

boven minen vianden alle;

 

bescerme mi God van mesvalle;

 

bider verdiente van S^t-Victoor,

10.

moet commen in den hoegen koer,

 

daer pays es ende vrede,

 

verleene mi God bi sier genadichede.

Sinte-Sebastiaen, Gods dienare,

bid vor die sijn in sonden zware,
dat u helich apostelic leven
mine sonden moet vergeven;
dat men mi rekene daer boven,
daer de ingelen Gode loven,
ende wilt mi gracie impetreren,
dat ic mi soe moete bekeeren,
soe los ende suver van sonden wesen,
dat ic voer Gode mach sijn gepresen,
ende scauwen mach Gods claer anscijn,
als ic hier niet langer mach sijn.

Sinte-Vincent, wert prelaet,

die waert in cleerkeliken staet,
u bid ic met ineger bede,
hebt up mi ontfaermichede;
want ic versleten bem in sonden,
dat mi niet biten de helsche honden,
int uterste vonnesse, daert al sal beven,
dan wilt mi helpen ende bewegen,
dat ic met hu daer boven comme,
ende dat mi God niet ne verdomme:
dies wilt in mijn hulpe wesen.
Gods gracie bestiere mi in desen.

[p. 331]

33.

 

Quintin, Gods dienare,

 

die moete mi altoes bewaren;

 

want ghi sijt bloume ende fonteine

 

van allen duechden souvereine;

5.

want hu pine was over groot,

 

ende ghi waert in groeter noot,

 

maer u gheloeve was vulmaect.

 

Helpt mi sondare ongeraect,

 

jegen Gode ic mesdoe seere;

10.

ontfaermet mijns, lieve Heere;

 

want mi van duechden nauwe staet;

 

weist voer Gode mijn advocaet.

ô Lauwerencius, die waert gebraden,

nu moet ghi mi helpen ende beraden
ende bescermen voer der hellen vier,
dat onribel es ende onghehier;
ende brinct mine siele daer boven,
daer de ingelen Gode loven,
ten uppersten palaise Ons Heeren,
daer die salighe in regneren;
want ghi sijt een helich martelare;
wilt mi troesten ende beraden:
dies moet wesen mijn vulleest
de Vader, de Sone, de Helige Gheest.

ô Maertelare Sinte-Adriaen,

laet van mi de gay doot gaen,
dat ic verlost si bi huwer bede
van haestelike te sterven mede;
wilt mi verbidden ende niet of gaen
ten ionxten daghe, als ic sal staen

[p. 332]

 

bevreest int vonnesse strant

 

ende mi sal vrougen de viant

 

omme te deerne voer Gods oegen.

10.

Dat ne wilt niet ghedoegen;

 

maer helpt mi dat ic ontga,

 

dat mi de viant niet ne va.

Sinte Oudebeert, biscop devoot,

den menigen helpti uter noot,
die an u roupt met herten seere.
Bid voor mi an Onsen Heere,
dat ic niet verliese de siele mijn,
en mijn bescermen altoes wilt sijn
voer sviands koringe ende temptacie.
Impetrert mi voer Gode gracie,
dat ic hem diene in alre stont;
bescermet mi voer den helschen hont,
dat ic niet verslonden si,
ô Helich Sinte-Oudebert behoet mi!

Sinte-Niclaeus, berader heere,

beraet mi in allen keere,
waer ic mi henen wende,
dat mi de viant niet ne scende,
want ongetallicke mirakelen scone,
die God gedaen heft van den troene
den menigen, die in noode waren;
want ic ligge in sonden sware.
Verbit mi sondare voor Gode waert,
dat hi mi so langhe spaert
toten ende van minen sonden,
dat ic salich worde vonden.

[p. 333]

38.

 

Sinte-Loy, der smeden heere,

 

ic bid u huuter maten seere,

 

maect minen pays voor Gode;

 

want ics sondare hebbe van noede

5.

in desen termijn van minen live,

 

so dat mine ziele behouden blive.

 

Ter noot ne wilt mi niet of gaen;

 

maer wilt mi in staden staen;

 

want mi staet nauwe in deser tijt,

10.

daer omme in mijn hulpe sijt,

 

dat ic mids der gracie ons Heeren

 

daer boven met u mach regneren.

ô Confessoor Anthonis groot,

die met meniger temptacie bloot
waers ommerijnct in die wostine,
menige smartelike pine,
die quade gheesten u lichame daden,
impetrert mi an Gode genaden,
dat ic bevrijt si in alre tijt
van des viants despijt,
die mi pijnt nacht ende dach
met sinen temptaciën, daer hi mach
te nieten doen wille, bit voer mi,
dat mine ziele mach worden vry.

ô Vul heeren S-Bave,

die waert in Espegauwen grave,
ghi versmadet der werelt iolijt,
ic bid u, dat ghi mijn avocaet sijt,
dat mi God ionne goede ghesonde,
dat ic niet sterve in hoeftsonde

[p. 334]

 

ende mi God moete verleenen

 

goede neeringhe alteenen,

 

so dat ic bi nachte, bi daghe,

10.

mi moete beteren, sonder sage,

 

so dat ic comme daer boven,

 

daer de ingelen Gode loven.

Sinte-Anna, werde vrauwe,

ghi barset eene dracht getrauwe,
bi welker dracht de werelt al
bescermet es voer mesval;
want na der rechter toebehoert
soe sijstu, Maria, ghevoert
met huwer moeder in hemelrike,
daer ghi bid eenpaerlike
voer ons sondare in alre stont.
Bescermet ons voer der hellen gront,
ô werde helige Sinte-Tanne, vrauwe,
helpt mi om Gods gracie getrauwe

Sinte-Lisebette, werde Gods bruut,

ghi hebt verdient groot deduut
met Gode te sine int euwich leven;
bit Gode, dat hi mi gracie gheve,
dat ic mach commen in paise
daer boven ten hemelschen palaise.
ô Werde vrauwe, dies bid ic u,
hoert mine bede nu,
dat als ic van hier sal varen,
moet commen in der inghele scare;
bi huwer bede, vrauwe goet,
ic altoes moet sijn behoet.

[p. 335]

43.

 

ô Agniete, Gods werde bruut,

 

ic groete u, dusentvout saluut,

 

om u suverhede, scoene ryviere,

 

die omoedich waert ende goedertiere,

5.

exempelarige van allen maechden,

 

die Gode, onsen heere, wel behaechden.

 

Bit voer mi, ionge meget,

 

dat mi God bi siere dueget

 

ontfaerme in deser doluvye groot,

10.

ende voer des viants wederstoot,

 

dat ic niet versmoere in mijn sonden,

 

maer Gods genade ten laetsten stonden.

ô Magdaleene, spegel claer,
werde reine vrauwe erbaer
wien God vergaf al hare sonden,
ontfaermt mijns in desen stonden,
alsoe u God dede, Onse Heere,
doe ghi bitter tranen weenet seere,
ende dwoucht Ons Heeren voete;
gheft mi rechte boete
van sonden te reinen mi met tranen,
dat mine sonden of moge planen
ende ic reyne mach sijn vonden
met Gode ten laetsten stonden.

Helige maget S-Gertruut,

ghi hebt van Gode dat virtuut,
dat ghi hem bid, wil hi u gheven;
nu brinct ons in dat euwich leven
in dat hemelrike daer boven,
daer de ingelen Gode loven,

[p. 336]

 

daer pais es ende vrede te sine;

 

bescermet mi vander helscher pine

 

alsoe ghi daet den ridder vry,

10.

die u met minnen altoes was by;

 

dies waerdi sijn vulle vrient,

 

om dat hi u heift gedient;

 

bid Gode voer mi in desen live,

 

dat mine ziele behouden blive.

Philips van Montmorency, graef van Hoorn, laet aen het klooster van St-Agnes, te Maeseick, toe een leen, gelegen te Kynre, aen te koopen.
1 mei 1541.

Wyr Philips van Montmorancy, greve thoe Hoerne, van Nevel und van den steden van Worricum und der landen van Althena, Wert, Corterschem, Boeckholt und Bruegel, erffvaeght des lands van Thoren und Nederitter, saluyt, doen the weten: So onsse lieve here un̄ neeff Johan, greve to Hoern etc., seliger gedechte, in synen leven gegont, bewillicht un̄ togelaten hadde den religiosen van Sinte-Agneten cloister bynnen Maeseick an sich te gelden ende copen eyn bündich leen, gelegen tot Kynre, aen ons leenhoerich, van Heynrich van Dalen, ende beloefft hadt dair aff behoerlich schijn zegel ende brieff te geven, und sijn Genaed., afflijvich worden sijn eer sulchs geschiet was, aldus so wy syn naevolger ind enich erffgenaem bleven sijn, hebben wy syn Genaed. beloefften wyllen voltrecken, als wail behoirlich is, up dat dat vurss. cloister in dat leenguyt ten ewigen dagen bewart mach wesen ind onbedrogen. So lauderen wij ouch ind consentieren des gyns, wes onsse neeff, seliger gedechte, greve Johan van Hoern in synen leven gegont, beliefft und togelaten hefft, als vurs. steyt und brieff dair aff geordineert und gegeven. In orkonde der wairheit, ter ewiger gedechten und stedicheit, dat dit onssen wylle ind consente is, hebben wy onssen properen gewoenlicken siegel an desen brieff gehangen ind gegeven in jaer ons heren Jesu-Christi dusent vyff-hondert ind eyn ind veirtich, des eirsten dachs in Maio.

Phles van Montmorancy.

Aen dezen perkamenten giftbrief hangt een zegel in rood was. Het origineel hoort toe aen Z.H. den Prins van Ligne, en berust op het kasteel van Beloeil.