Vaderlandsch museum voor Nederduitsche letterkunde, oudheid en geschiedenis. Deel 2

Vaderlandsche anekdoten.

IV. Godfried van Bouillon.

Nadat Godfried van Bouillon Jerusalem ingenomen, en byna geheel Palestina had overmeesterd, kwamen de kleine koningen en vorsten uit de naburige landen, hem, de eene voor en de andere na, geschenken aenbieden. Tot hunne groote verwondering vonden zy den ovenvinnaer van het Heilig Land, op den grond gezeten, zeer eenvoudig gekleed, en zonder eenig uiterlyk eerteeken van het koningdom. Zy dachten dat het onbetamelyk was met de waerdigheid van zulken machtigen koning, aldus half gekleed, op de aerde neêr te zitten, om dat hy immers daerdoor de misachting van eenieder op zich moest trekken. Toen de taelman hem dit overbracht, glimlachte Godfried, en hy gelastte hem aen die vreemdelingen te antwoorden: ‘Dat het voor niemand schandelyk was op de aerde te zitten, vermits deze de moeder is van geheel het menschdom, hetwelk eens tot haer moet terug keeren.’

Ens, Epidorpidum lib. IV. Colon. 1648, in-12^o, bl. 264.

[p. 222]

V. De Ticheldekkers te Antwerpen.

Een ticheldekker te Antwerpen geraekte eens aen 't werken op het dak van zeker rijk klooster, daer hy wel betaeld werd, en men hem van patersvaetjen liet drinken. Op eenen morgen, terwijl de ticheldekkersbaes aen het werk was, zeî hy tegen zynen knaep: ‘Jan, my dunkt dat het hier goed zijn is; wy ontvangen zoo stipt alle zaterdagen ons geld, en krygen dan nog de gansche week van 't beste bier. Wy moeten zien dat we dat hier wat lang volhouden.’ Doch Jan ziende dat hun werk byna op het einde liep, vroeg aen den baes hoe zy dat zouden doen, om daer nog langer te blyven arbeiden. De baes antwoordde: ‘Jan, ik zal u wel voorgaen, volgt gy my maer stillekens na.’

Zonder dat de baes en Jan het echter wisten, werd hun gesprek afgeluisterd door eenen van de broeders, die zich toevallig juist op dat oogenblik, niet verre van hun, onder het dak bevond. Hy ging het dadelyk aen den opperste van het klooster overbrengen.

Als het nu zaterdag geworden was, ging de baes om zijn geld, dat hem door den overste gegeven werd; doch deze hem betalende, zeî: ‘Ga nu maer stillekens voor, Jan zal u volgen; als ik u ontbiede, kom dan weêrom.’ Een weinig daerna kwam ook Jan, en deze kreeg insgelyks zijn geld, maer men voegde er by: ‘Uw meester is daer voorgegaen, gy kunt hem stillekens volgen.

Zoo hadden zy zich zelven bedrogen.

De Grieck, Den Wysen Geck, Brussel, 1671, in-12^o, bl. 167.