Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1864

Jufvrouw Lirriper en hare commensalen. Eene kersvertelling van Charles Dickens. Uit het Engelsch door Mevrouw van Westhreene. Te Amsterdam, bij P.N. van Kampen, 1864. 215 blz. In post 8vo. Prijs ƒ 1,90.

Charles Dickens schijnt onuitputtelijk in kersvertellingen te zijn. Maar behouden allen den tint van frischheid? Blijven zij allen de nieuwsgierigheid prikkelen? Met het bovenstaande werkje voor ons, moeten wij weder een ontkennend antwoord geven. Even als met Mopes de kluizenaar, noemen wij de verhaaltjes, (want het zijn weder verschillende vertellingen, die even als in Mopes slechts daardoor verbonden zijn, dat zij door dezelfde personen worden gedaan of aangehoord) niet het genie van Dickens waardig. Zij laten zich overigens wel lezen en kunnen willigt anderen beter bevallen. Wat ons evenwel zonderling voorkwam is het verschil van stijl en inkleeding tusschen de inleiding en de vertellingen. Die inleiding strekt om de lezers bekend te maken met jufvrouw Lirriper, maar terwijl

[p. 333]

dit veel ongedwongener, ja ongebondener dan het volgende gedeelte geschetst is, spreekt uit de inleiding nog wel humor, die vervolgens gemist wordt, of dieper verborgen ligt.

Ook de vertaalster heeft een groot onderscheid tusschen beide gedeelten gemaakt, vooral wat de punctuatie betreft. Wij zijn geen minnaars van vele comma's, maar moeten toch mevrouw van Westhreene in bedenking geven, of zij de punctuatie niet wat te veel in de inleiding heeft verwaarloosd. Om toch volzinnen van twaalf, en meer, soms twintig regels achtereen te lezen, waarin vaak de meest tegenstrijdige denkbeelden en geheel tegenovergestelde zaken voorkomen, zonder dat men andere teekens dan een paar komma's ontmoet, is hoogst moeijelijk.

Het boekje beveelt zich anders door een goed uiterlijk en nette druk aan.