Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1864

Nederlandsche Post Gids. Noodzakelijke wegwijzer voor allen ten aanzien van de dienst der Post-administratie. Te 's Gravenhage bij M.J. Visser, 1863.

Het is eene gelukkige gedachte geweest een werkje als het onderhavige voor het publiek verkrijgbaar te stellen. Te lang reeds is men aan de lompe en plompe bejegening van sommige post-ambtenaren blootgesteld geweest om nu met dezen voortreffelijken, altijd even vriendelijken en voorkomenden gids de hulp van onwellevende bedienden niet meer te behoeven; zoo ooit, dan voorziet deze ‘gids’ in eene lang gevoelde behoefte daar men er alles in vindt opgeteekend dat maar eenigzins met het postwezen in betrekking staat. Wij zijn alzoo zeer erkentelijk voor de dienst die men hiermede het publiek bewijst en bewezen heeft en prijzen het zeer dat de regering begrepen

[p. 156]

heeft, dat de staat van een monopolie gelijk het brievenvervoer is geen misbruik moet maken. Het publiek weet nu tot wien het zich wenden moet om inlichtingen. Nog een wensch zouden wij van de regering willen verlangen, n.l. dat men ten plattenlande wat minder burgemeesters als brievengaarders aanstelde. Ons dunkt dat al wat maar eenigzins naar politie zweemde van het geheim der brieven moest uitgesloten worden. 't Ziet er toch op de dorpen zóó naar niet meer uit, dan dat een burgemeester, dominé en schoolmeester de drie-eenheid in geschiktheid is. In de volksvertegenwoordiging is dit punt wel ter sprake gebragt maar, bedriegen wij ons niet - door den voormaligen minister bestreden. Waarlijk wij hebben grond van te veronderstellen, dat het brievenvervoer ten plattenlande aanmerkelijk zou toenemen, indien men kon goedvinden er de organen der politie buiten te sluiten. Met bijzonder genoegen hebben wij bij het doorsnuffelen opgemerkt dat, gelijk wij op blz. 12 lezen, ‘het gebruik van postzegels ter frankering van drukwerk naar het binnen- of buitenland bestemd niet is verboden.’ Te meer genoegen doet dit ons, aangezien wij daaromtrent met onzen postdirekteur een alleronaangenaamst verschil van gevoelen gehad hebben, ontstaan, doordien deze welligt al te ijverige ambtenaar onze zoodanig gefrankeerde stukken meende te moeten weigeren. Wij weten nu voor eens en voor altijd dat ofschoon zulks niet algemeen gebruikelijk, toch niet verboden is. Dit bezwaar zou echter geheel kunnen opgeheven worden indien er ook even als voor brieven postzegels voor drukwerk werden verkrijgbaar gesteld, doch dit zal misschien nog lang tot de pia vota behooren.

Al wie nog onbekend mogt zijn met dezen nuttigen ‘gids’ die 6 vellen druks beslaat, raden wij in gemoede aan, ten minste zoo hij eenig belang bij het postwezen heeft, zich dit boekje aan te schaffen, daar men er eene volledige opgave in aantreft van al hetgeen tot de verzending der correspondentie en tot de dienst der post-administratie in haren geheelen omvang betrekking heeft. Wij houden ons daarom overtuigd, dat dit werkje door het belangstellend publiek veelvuldig zal geraadpleegd worden.