Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1862

[p. 325]

Deugd en ondeugd(,) in veertig Bijbelsche voorbeelden voor de Nederlandsche Jeugd, door P. Parson, Predikant(,) te Steenwijk. (Te) Amsterdam, (bij) G. van Tijen & Zonen, 1861. In kl. 8vo., VIII en 102 blz. Prijs ƒ 0,30.

Naar ons oordeel, heeft de schrijver een zeer goed en nuttig werkje geschreven. Er mogen, wel is waar, vele boekjes van dien aard reeds aanwezig zijn: het thans door ons aangekondigde verdient eene eervolle plaats onder zijne broeders, zelfs onder de aanzienlijkste. Wilt gij weten, geëerde lezers, hoe de auteur zijn geschrift bij het publiek inleidt, luistert:

‘Toen de tienjarige Johan, op zekeren morgen, bij zijn' oom, den advokaat, op de studeerkamer was en al de boeken zag, die daar in onderscheidene kasten, van boven tot beneden, naast elkander stonden, riep hij op eens met groote verwondering uit: “wel, wel, wat heeft oom toch vele boeken!” Met een' glimlach beantwoordde zijn oom deze kinderlijke verwondering en zeî op een' vriendelijken toon: “ja, mijn jongen! oom heeft vele boeken, maar bij al de boeken, die op de heele wereld zijn, beteekenen die van oom nog niets; maar weet gij wel te zeggen, welk boek van al de boeken, die er zijn, het allerbeste is?” Zonder zich te bedenken, antwoordde Johan terstond blijmoedig: “Ja, oom! het beste boek is de bijbel.” “Juist, mijn jongen!” hervatte zijn oom: “maar waarom is de bijbel het beste boek?” Op die vraag wist Johan niet goed wat hij zeggen zou, en daarom zeî zijn oom: “Kom, dan zal ik het u maar eens kort en duidelijk aan het verstand brengen: de bijbel is het beste boek, omdat alleen in dat boek de hooge God zelf spreekt, en ons daarin door vele heilige mannen, en bovenal door zijnen eeniggeboren Zoon, onzen Zaligmaker, heeft bekend gemaakt, wat wij te weten en te doen hebben, om hier gelukkig te leven, eens blijmoedig te sterven en na den dood voor eeuwig zalig te wezen. Het is daarom dan ook, dat geen boek zoo algemeen onder alle rangen en standen verspreid en in zoo vele talen overgezet is, als de bijbel; het is daarom, dat vele duizende menschenvrienden jaarlijks groote sommen gelds aan Bijbel- en Zendelinggenootschappen schenken, opdat alle armen en behoeftigen den bijbel

[p. 326]

kosteloos zouden ontvangen, en dit boek der boeken door dusgenoemde zendelingen, zoo mogelijk, tot alle volkeren zou gebragt worden.’

‘O, Johan!’ zoo ging zijn oom voort, ‘ik zou liever alle boeken en alles wat ik bezit missen willen, dan de kennis van het beilig bijbelboek, en zóó dacht uw zalig gestorven vader er ook over. Gij weet het zeker nog wel, hoe hartelijk hij op zijn sterfbed tot u sprak: ‘mijn lieve beste Johan!’ zeî hij, ‘ik ga nu sterven, en kan u niet veel nalaten; maar ik kan u toch den grootsten schat, die er op de wereld is, ter hand stellen,’ en toen gaf hij u dien mooijen bijbel, waaruit hij zoo dikwijls heeft voorgelezen, en terwijl hij zoo hartelijk uw (uwe?) hand in de zijne geklemd had, voegde hij daar zoo roerend deze woorden bij: ‘mijn kind! stel dien bijbel toch steeds op hoogen prijs: ziedaar uw eenige troost bij de droefheid des levens, uw eenig wapen tegen de verleiding der zonde, uw eenig licht in het uur van sterven.’ Hierop sprak zijn oom: ‘mijn jongen! vergeet het nooit, wat uw vader op zijn sterfbed gesproken heeft, en onthoud ook goed het versje, dat gij voor eenige dagen geleerd hebt:

‘De grootste schat

Is 't bijbelblad:

Het is voor ons verstand de zon
En voor ons hart de levensbron.’

Kinderen! de schrijver van dit boekje stemt volkomen in met hetgeen die oom tot zijn neefje Johan gesproken heeft en voegt er nog bij, dat in den bijbel vele schoone geschiedenissen en gelijkenissen gevonden worden, waaruit hij ter uwer leering en waarschuwing, eenige voorbeelden met u beschouwen wil.

‘De Hemelsche Vader gebiede daarover zijnen rijken zegen!’

Met een dankbaar gemoed, zeggen wij het den eerwaarden Ds. Parson na: ‘De Hemelsche Vader gebiede daarover zijnen (Zijnen?) rijken zegen!’ Men kan het den kinderen niet genoeg en niet te dikwijls herhalen, dat de bijbel het boek bij uilnemendheid is, en blijven zal, zoolang Nederland zich niet zal schamen, in weêrwil van het spitsvondige redeneren der hedendaagsche Sophisten en Dageraadsmannen, luide te verkondigen, dat Jezus Christus de eenigste is in

[p. 327]

Wien en door Wien wij zalig kunnen worden. - Daarom, begroeten wij met blijdschap de verschijning van werken, die de voortplanting dezer onomstootelijke waarheid kunnen bevorderen, en wij rekenen op de medewerking onzer geestverwanten, om, trots den materialistischen geest van onzen tijd, en ondanks de wereldsche najagingen van de nijverheidsspoorweg- en telegraafmannen, der menigte openlijk te doen weten, dat het de pligt der ouders is, hunne liefste panden met de kennis van Gods Woord gemeenzaam te maken.

Al de voorbeelden, die de schrijver ons geeft, zijn goed gekozen en doen hem kennen als iemand, die een' diepen blik heeft geworpen in het menschelijke hart. De voordragt is eenvoudig en bevattelijk, en de verhaaltrant boeijend en leerzaam. Wij bevelen dan ook zijn werkje met warmte in de aandacht onzer Christelijke vrienden aan. Al mogen sommige wereldlingen er de schouders voor optrekken, wij zullen het hun vergeven, doch hun tevens toeroepen: ‘Koopt en leest het boekje van Ds. Parson, en zegt ons daarna onbevooroordeeld, of onze gunstige meening door u zelven niet volkomen geregtvaardigd wordt?’

L.A.H.