Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1862

De komeet van Donati.
Eene herinnering aan het jaar 1858.
Door F.F.C. Steinmetz.

Waar hoog in 's Hemels zalen.

Het Beergestarnte troont,

En in het Rijk der stralen

De schoone Arcturus woont⁽¹⁾,

Daar zweeft met zachte glansen

Donati's prachtkomeet

Langs 't zilver van de transen,

Wier grenzen God slechts weet.

Wat zijt gij, lichtkarbonkel

In blinkend straalgewaad?

Wat is uw zacht gevonkel,

Dat komt, dat is, en - gaat?

Wat doet gij in de sfeeren

Van 't ontoeganklijk licht?

Hoe luidt de wet des Heeren

Waarnaar ge uw gangen rigt?

Geleerdheid moog bereeknen

Uw afstand en uw baan

En welke hemelteeknen

Gij nog voorbij zult gaan:

Zij wijze aan ons uw wegen,

Door 't ondoorzienbaar zwerk;

Maar God slechts kent den zegen

Verbonden aan uw werk.

De dagvorstin is onder:

Het blaauw is rein en klaar:

Daar rijst gij, prachtig wonder!

Uit 's Hemels sterrenschaar;

(1) Arcturus is eene der helderste starren uit het sterrebeeld Boötes.

[p. 400]

 

Gij zwaait uw sluijerplooijen

 

Zoover uw heirbaan strekt,

 

Die nog de starren tooijen,

 

Die ge in uw vaart bedekt!

 

 

 

Wij juichen - en wij staren

 

U na in uw gebied;

 

Maar kunnen niets verklaren:

 

Ons brein bevat u niet.

 

Gij reist door 't rijk der Heemlen,

 

Wie weet, wie weet waar heen;

 

Terwijl ge uw glans doet weemlen

 

Voor ons, bij u zoo kleen.

 

 

 

Maar met uw hemelkrachten

 

Trekt ge uit het aardsche stof,

 

Onze edelste gedachten

 

Naar 't hooge Hemelhof.

 

Wij zien u en wij prijzen,

 

Met ingehouden aêm,

 

In u den Eeuwig - Wijzen;

 

We aanbidden Zijnen naam.

 

 

 

Reis voort door 't nachtlijk duister

 

En keer na eeuwen weêr

 

Met d'eigen stralenluister,

 

Den grooten God ter eer.

 

Reis voort door de eeuwge sfeeren,

 

Waar u de Seraf groet,

 

Tot vóór den troon des Heeren -

 

En buig u aan zijn voet.

 

 

 

Verkond dáár d'Ongeziene

 

De hulde, die 't geslacht

 

Der aard', - dat steeds Hem diene -

 

In u zijn Schepper bragt:

 

Dan zullen 's Heeren Englen,

 

Die rijën om Zijn troon,

 

Hun duizend stemmen menglen

 

Ten lofpsalm op uw schoon!

 

 

 

Vaarwel! 'k Zie nooit u weder

 

Hier op dit wereldrond,

 

Maar eens zie 'k op u neder

 

Bij 's Hemels morgenstond;

 

'k Zie in de azuren zalen

 

Dan met verklaard gezigt,

 

Uw zilvren keren weêr dwalen.

 

Door 't Rijk van Liefde en Licht!

Ophemert, 1858.