De twee getuigenissen van den lijdenden Jezus aangaande zich zelven, volgens het Evangelie van Johannes. Leerredenen van S. Hoekstra Bz., Theol. Dr. en Hoogleeraar te Amsterdam. (Te) Amsterdam, (bij) P.N. van Kampen, 1860. Prijs ƒ 0,40.
Er bestaan verschillende soorten van preken. Dit is zeer natuurlijk en moet ook zoo wezen, want de eene spreker heeft een meer, de ander een minder ontwikkeld auditorium, en wil eene preek goed zijn, dan moet zij geschikt wezen voor den trap van ontwikkeling van de menschen, waarvoor zij uitgesproken wordt.
Die van den hoogleeraar Hoekstra zijn voor ontwikkelde hoorders bestemd, en zijn voor dezulken zeker hoogst nuttig; zij geven te denken.
Zoo als de titel aanduidt loopen beide leerredenen over gezegden van den lijdenden Jezus. De eerste heet: De goede belijdenis onder Pontius Pilatus en heeft tot tekst Joh. XVIII: 36-38a. De Hoogl. beschouwt daarin Jezus, als den stichter van en koning in het rijk der waarheid.
De tweede loopt over Joh. XIX: 28-30 en heeft tot onderwerp: Jezus, het toonbeeld van eene volmaakt volbragte levensroeping.
Van beiden kan men zeggen dat zij een' zeer eenvoudigen vorm hebben. Dit is eene verdienste.
Geen nietiger dingen toch zijn er dan die preken op effect gemaakt, wier inwendige ledigheid wordt bedekt door een sierlijk kleed, door bloemrijken stijl en vergezochte vergelijkingen.
Niets daarvan in de leerredenen van Prof. Hoekstra. - Het is hem te doen om zaken, niet om declamaties.
Vooral bevat de tweede leerrede veel schoons. Zij doet ons zien, dat: I ‘geheel het leven van Jezus gewijd was aan een eenig doel, en wel aan dat ééne doel waartoe hij ook in de wereld was gekomen’ en II ‘dat Hij dit levensdoel, hoe groot van omvang en hoe moeijelijk te bereiken, nogtans bij Zijn sterven volkomen bereikt had.’ De eerste leerrede mist, naar het mij voorkomt, de geleidelijkheid die aan de tweede eigen is.