Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1861

Tien jaren uit het leven van een Methodisten-preêker, door William Henry Milburn. Uit het Engelsch, door A.A. Deenik MLz. (,) predikant te Ternaard. (Te) Haarlem, (bij) de Erven Loosjes, 1860, 4 en 316 blz.

De titel van dit boekje zal misschien sommigen afschrikken en anderen aantrekken. Methodisten-ijver en Methodisten geestdrijverij zijn, in de algemeene opinie, onafscheidelijk en niet te verwonderen zou het zijn, dat de titel dezer ver-

[p. 247]

taling van Milburne's Ten years of preacherslife aanleiding gaf aan den een om haar niet te lezen, daar hij een afkeer heeft van alle femelarij, en aan den ander om haar gretig ter hand te nemen, in de verwachting dat hij er sporen van het dierbaar methodisme in vinden zal. De eerste vergist zich, en de andere zal teleurgesteld worden. Er is niets dierbaars in Milburn's boek, maar daarentegen is het in vele opzigten belangrijk.

Met deze woorden karakteriseert de vertaler het werk, waarvan wij den titel hierboven afschreven en na de lezing moeten wij hem volkomen toestemmen.

William Henry Milburn werd als knaap door den worp van een glas of oesterschelp, die hem eene wonde aan het linkeroog toebragt, nagenoeg geheel blind en zijne autobiographie is dus niet het werk zijner pen, maar eene improvisatie, die door de jongelieden zijner gemeente werd opgeschreven. Hoe hij er toe kwam zijne levensschets in het licht te geven, beschrijft hij zelve op deze wijze: Op eenen heerlijken zomeravond van het jaar 1854 wandelde ik op het strand te Nahant met den dichter Longfellow. Ik kon mij voorstellen dat de rook van onze sigaren in fantastische wolken rondom ons zweefde. Wij spraken over de oude wereld en over de nieuwe, over de gebeurtenissen waarvan wij getuigen geweest waren en over de menschen, welke wij hadden leeren kennen. ‘Waarom geeft gij geene beschrijving van uw leven uit?’ zeide hij. Die gedachte was nog nooit bij mij opgekomen. Geen week daarna deed mr. Prescott mij dezelfde vraag. Sedert dien tijd is die vraag dikwijls herhaald.

Eindelijk schijnt het tot de uitgave gekomen te zijn, want voor ons ligt de vertaling er van. Milburn heeft gepoogd eene getrouwe schets te geven van het leven eens Methodisten preêkers, 't welk meer dan dat van alle anderen in Amerika, aan wisselvalligheid was blootgesteld. De schetsen uit het volksleven zijn zeer waard om gelezen te worden, en de inrigting van de Methodistische zending, wordt ons door de beschrijving, die men er in dit boek van aantreft, regt duidelijk.

Milburn's wijze van mededeelen en verhalen is los en ongedwongen en de anecdotes en bonmots die men hier en

[p. 248]

daar aantreft, dragen niet weinig bij om de lezing aangenaam te maken.

De vertaling voldeed ons minder. Wij erkennen gaarne, dat deze hare eigenaardige moeijelijkheden had, zoo als de ‘americanismen’ en de ‘familière toon’ die in het boekje heerschte, maar waar wij deze over het hoofd zagen, ontdekten wij toch vele feilen, die zoo vele smetten waren op het werk des vertalers. Wij noemen alleen bl. 43: ofschoon de wegen slecht waren, was er toch een goeden gang in de paarden; bl. 44, waar van een paard gesproken wordt met de woorden: hij was mijn medgezel, omdat wij deze juist opslaan, doch die wij met vele anderen zouden kunnen vermeerderen.

Ook de correctie laat veel te wenschen over. Behalve verkortingen als 'k, 't, die niet, of uiterst spaarzaam in proza mogen geduld worden en het plaatsen van het lid- en voornaamwoord in den eersten naamval, terwijl het zelfstandig naamwoord door den vierden beheerscht wordt, troffen wij nu eens onscheidbare voorzetsels als scheidbare aan (op stuwden, bl. 10; bij wonen, bl. 45, enz.) dan weder twee woorden met elkander vereenigd (gebradenkeukens, bl. 21) of vonden wij tweemaal hetzelfde woord in denzelfden zin (vriendschappelijken en en innigen aard, bl. 25). Wij konden bijna geene bladzijde lezen zonder eene aanmerking te vinden.

Om den inhoud verdiende het werk een tweeden druk te erlangen, en het ware te wenschen, dat dan de correctie aan eene bekwame hand werd toevertrouwd. Het boek zou er veel in waarde door winnen.

De druk is zuiver en helder, de uitvoering goed en net.

A.

H.