naamde posologie, of leer der hoeveelheden, waarin de voornaamste geneesmiddelen, bij de behandeling van ziekten, ééns of meermalen daags worden toegediend. Bij de alphabetische rangschikking der middelen is de Berzeliaansche benaming, gelijk die in de Pharmacopoea Neerlandica gevolgd is, voorop geplaatst en daaraan gewoonlijk de oudere en meer algemeen bekende naam toegevoegd. Ook wat den inhoud betreft, is het den berigtgever gebleken, dat het boekje met groote zorg bewerkt is. Van enkele geneesmiddelen is echter de opgegeven dosis veel te groot, zoodat aan den jongen geneesheer, wien nog behoorlijke, door eigen oefening verkregen kennis ontbreekt, groote omzigtigheìd moet worden aanbevolen. Een scherp middel b.v., zoo als het acidum benzoïcum is, zal niet in poeders, elk zes tot twaalf greinen bevattende, eenige keeren daags kunnen toegediend worden. Werden tien droppels ammonia liquida in suikerwater, pro dosi gegeven, of werd eene geheele drachma van dit middel in eene kleine mixtuur toegediend, gelijk het voorschrift luidt, dan zou er ontvelling van mond- en keelholte ontstaan, of er zouden welligt slimmere gevolgen geboren worden. Bij het voorschrift, dat de schrijver meermalen geeft, van met de gift van het middel voorzigtig te klimmen, had hij somtijds moeten herinneren, dat sommige geneesmiddelen vooral door accumulatie nadeelig worden en dat daarom middelen, zoo als saccharum saturni, calomel enz. ongeschikt zijn om gedurende langeren tijd gebruikt te worden. Moge men het boekje daarom, gelijk ook door den schrijver verlangd zal worden, niet op eene slaafsche wijze volgen, maar er een oordeelkundig gebruik van maken!