Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1860

Op alle Zeeën (Blau Wasser), uit het Hoogduitsch, van Friedrich Gerstäcker, vertaald door Willem Koster. Rotterdam, bij Otto Petri, 1 deel, gr. 8vo, 290 pag., met staalvignet, prijs f 1,25.

't Is niet de eerste maal dat Ref. zich geroepen ziet, om in de Vaderlandsche Letteroefeningen den arbeid van friedrich gerstäcker te bespreken, en hij acht zich der Redactie van ons tijdschrift verpligt, voor menige aangename kennismaking met des Auteurs jongste geschriften, waartoe zij hem door de toezending van het ter beoordeeling ingezondene exemplaar in de gelegenheid stelde. Gaarne volgt hij nog immer den begaafden ‘romancier van den Grooten Oceaan,’ zoo als saint rené tallandier in een artikel over de litteratuur van 't hedendaagsche Duitschland, in de Revue des deux Mondes hem noemt, op zijne avontuurlijke togten en, waar hij door hem geleid, reeds de pionniers van den Arkansas, de landverhuizers in Michigan en Louisiana, de zeeroovers van den Missisippi en de goudzoekers van San-Francisco bezocht,

[p. 78]

volgt hij in de laatste tijden dien aangenamen gids gaarne naar Australië's kusten, en vooral naar de nog zoo weinig gekende Sandwichs en Markiezen eilanden.

Van gerstäcker mag het met het volste regt gezegd worden, dat hij schildert met de pen en in 't genre van het landschap of zeestuk menigen beoefenaar der beeldende kunst verre achter zich laat. Bovendien bezit hij de voor een auteur bijna onmisbare gaven, menschen- en karakterkennis, in eene hooge mate. Hij bewijst zich telkens meer een man met een helder hoofd en een warm hart, iemand die goed ziet, diep gevoelt en met meesterhand weergeeft, wat hem in 't oog sprong, of zijn hart trof. Hij allermeest is de romancier der waarheid van 't feit; niemand achte van hem eene idylische of geïdealiseerde voorstelling; de dichter in hem wordt overschaduwd door den zaakrijken man; zijn meer dan gewoon talent als romanschrijver gesteund en opgeheven en gevormd door de ervaringen van den onversaagden en onvermoeiden reiziger, door de studiën van den historicus, door den scherpen en naauwkeurigen blik dien hij werpt op maatschappelijke en huisselijke toestanden.

Gaarne verklaren wij ook dit zevental verhalen met genoegen te hebben gelezen en voegen er volmondig bij, dat ze allen evenzeer door boeijenden verhaaltrant, als door nieuwheid van vinding en keurige natuurschildering, zich onderscheiden.

Vooral het eerste ‘de Scheepstimmerman’ verraadt de meesterhand; zoowel het beschrijvend gedeelte, als de karakters van tom, alohi en intaha herinneren aan de beste bladzijden van des schrijvers chef d'oeuvre tahiti.

Onder de overige boeiden ons vooral ‘het schip met landverhuizers, en jack en bill,’ eene alleraardigste vertelling, waarin de lotgevallen van een paar zeevarende tweeling broeders verhaald worden.

De vertaling verdient lof, zoowel als de uitvoering en correctie. Waar het den uitgever eerst later bekend werd, dat een paar verhalen uit dezen bundel reeds vroeger in een onzer tijdschriften eene plaats vonden, bragt hij den primitiven, evenwel al billijk berekenden prijs van f 2,75 op f 1,25, eene handelwijze, die ‘eene eervolle vermelding’ verdient, en naar wij vertrouwen een drangreden te meer zal wezen tot

[p. 79]

den aankoop van een werk, 't welk wij vooral voor leesgezelschappen en leesbibliotheken bij uitnemendheid geschikt achten en uit dien boofde met volle ruimte aanbevelen.

O., Julij 1859.

l. - e.