Contrasten.
Na de Septemberfeesten te Brussel, kwam daar ook het Congres bijeen voor den letterkundigen en artistischen eigendom. Groote regtsgeleerden, vruchtbare genieën en speculerende boekhandelaars uit gansch Europa kwamen daar bijeen, om te beraadslagen, hoe men de verwanten en kinderen van schrijvers, musici en andere artistes het best in het bezit der geërfde regten zou handhaven. Grootsch denkbeeld; maar waarvan zeker niet alle 4½ milloen Belgen voordeel hebben zullen. De statistiek toch heeft doen zien, dat in datzelfde congreslievende België een half millioen kinderen opgroeijen als de jonge beestjes in het woud of de lieve kalfjes in de weide, en dat een vierde van de verdedigers des vaderlands, het woord ‘Vaderland’ niet zouden kunnen lezen of schrijven.
In hetzelfde Brussel kon men onlangs eene andere demonstratie zien. Al de leerlingen van reaalscholen, gymnasia, en middelbare scholen werden per spoorwagen naar Brussel gebragt om daar examen af te leggen, feestelijk voor het paleis te defileren, te worden onthaald, toegesproken en bekeken. Even zorgvuldig werden zij weder naar huis geëxpedieerd. In ieder jongenstrein zaten twee doctoren en van de gelukkige aankomst werd per telegraaf berigt gegeven.
Hoe zorgvuldig is de Belg, hoe mild in alles wat het onderwijs geldt, niet waar? Jammer maar dat de schoolmeesters ten platten lande daar honger lijden en zich behelpen moeten nog erger dan, - ja zelfs dan bij ons.
Auteursrechtvrij