Het Leven van David. Door W.D. Statius Muller. Te Dordrecht, bij H. Lagerwey. 1858. In post 8vo. XII, 198 en 2 bl. f 1-25; geb. in geheel linnen met verguld. f 1-50.
De schrijver van dit boekje, Evang. Luth. Predikant te Schiedam, meende bij het verlaten zijner gemeente te Zutphen eene gedachtenis zijner werkzaamheid aan zijne vrienden te moeten schenken, en gaf daartoe eenige leerreden uit, die wij in dezen bundel vereenigd vinden. Om anderen niet tot jaloerschheid te verwekken, droeg hij ze op aan alle gemeenten, waarin hij leeraar is geweest, Tiel, Brielle, Helvoetsluis, Bodegraven en Zutphen. Hij voegde er tot inleiding of opdragt bij, de rede door hem gehouden tot afscheid van zijne Zutphensche gemeente. De overige tien preken behandelen het onderwerp, dat op den titel staat uitgedrukt. Maar neen! niet alle tien hebben op het leven van david betrekking. De rei wordt bij No. 5 op het onverwachtst afgebroken, door eene leerrede over sauls laatste toevlugt en dood. Waarom die vreemdeling zich tusschen de negen gezusters heeft ingedrongen, begrijpen wij niet. Zij had best kunnen worden gemist. Zij verbreekt de eenheid. Zij is hier niet te huis. Vergeefs hebben wij naar de reden van dit onverklaarbare verschijnsel gezocht, dat in lijnregte tegenspraak is met den titel van het boek en met het plan van den schrijver.
Wat nu de overige hier geleverde preken betreft, zij handelen over davids jeugd, zijn strijd met goliath, zijne vriendschap met jonathan, zijne vervolging door saul, zijne grootmoedigheid jegens saul, zijn val, zijn berouw, zijne laatste lotgevallen, zijn lijden en dood. - Zij kenmerken zich door eenvoudigheid en door een goed gebruik van den tekst voor de practijk van het leven. Zij onderscheiden zich niet door nieuwheid van vinding en voorstelling, terwijl de schrijver, die toont nog geheel en al op supranatureel standpunt te staan, door zijn arbeid niets heeft toegebragt om eenig licht te verspreiden over zulke zaken, waarbij de ontwikkelde leden der gemeente in onze dagen voorlichting behoeven, begeeren en ook ontvangen moeten. Het zij genoeg op het verhaal van saul's bezoek bij de profetes te Endor te wijzen, om deze