Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1859

Een Wijsgeer onder de hanebalken. Naar 't Fransch van Emile Souvestre, door Th. Peters. Te Rotterdam, bij Hendrik Altmann. 1858. In kl. 8vo. 140 bl. f 1-30.

't Is geene vrolijke taak den arbeid van een ontslapene te bespreken, vooral wanneer wij hem hebben lief gehad, al was hij ons dan ook niets meer dan een vriend in de verte, wien wij nooit van aangezigt tot aangezigt hebben gezien, maar de vruchten van wiens geest ons tot hem trokken en met hem vertrouwd maakten, als hadden wij hem jaren lang en van nabij gekend.

Zoo was 't Ref. toen hij deze wèlgeslaagde vertaling van emile souvestre's ‘Philosophe sous les toits’ ter hand nam. Reeds in 't oorspronkelijke had hij 't gelezen en herlezen, en onder 't vele goede waarmede de zoo degelijke auteur de letterkunde van zijn volk verrijkte, en 't welk meerendeels ook in den vreemde burgerregt verkreeg, was 't in zijn oog altijd een geschrift, dat - al had de productive geest van den Franschman nimmer iets anders geleverd - op zich zelf genoeg zou zijn geweest, om hem eene blijvende en welverdiende vermaardheid te verzekeren.

[p. 88]

Voor wie 't niet kennen, wil Ref. mededeelen, dat de inhoud uit twaalf korte vertoogen of liever schetsen uit het dagelijksche leven bestaat, die allen in bevalligen, sierlijken stijl geschreven - en door den heer peters in eene uitmuntende vertaling, waaraan eigenaardige moeijelijkheden verbonden waren, flink weêrgegeven - een zedelijk en maatschappelijk beginsel ten grondslag hebben, of een maatschappelijk vraagstuk van den dag behandelen. Eenvoud, gezond verstand, korte, kernachtige betoogtrant, juistheid van voorstelling, helderheid van denkbeelden zijn de kenmerken van dit geschrift, 't welk wij niet aarzelen een gulden boekske te noemen, en als zoodanig aan alle lezers, ongeacht tot welken stand of leeftijd zij behooren, dringend aan te bevelen.

Frankrijk en ieder land, waar men met zijn arbeid kennis mogt maken, verloor aan souvestre véél. Hij was een dier weinige uitverkorenen, die met buitengewone gaven van 't verstand, heerlijke gaven van 't hart vereenigde.

Daar hij bij zijn leven veelligt velen ten rijken zegen was, zoo hopen wij, dat na zijn dood zijne geschriften - en daaronder ook dit - velen mogen toebrengen tot het rijk der waarheid, des lichts en der liefde, waarvan de ontslapene geen der minst vurige en minst invloedrijke apostelen was!

Zoo dit boekske die aanbeveling nog behoeft, dan vermelden wij gaarne, dat de heer altmann deze parel in een sierlijk uiterlijk heeft gevat, duidelijker: dat hij voor eene keurig nette uitvoering heeft zorg gedragen.