Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1858

Op- en aanmerkingen.

Eene kleine geruststelling na den schrik. - Een gevoel van verontwaardiging en nog meer eene aandoening van schrik heeft Europa aangegrepen na den moorddadigen aanslag op het leven van den Keizer van Frankrijk. Wat zou het zijn, zoo de kogel of ijzersplinter, die de steek van Z.M. voor het hoofd heeft aangezien, een paar palmen lager getroffen had?

[p. 107]

Wat hij ook zijn moge, hij schijnt wel de krachtigste persoonlijkheid van gansch Europa te zijn; in allen gevalle is hij als wachter gesteld op het gevaarlijkste punt van het Europesche statengebouw.

Doch, nu wij er gelukkig met den schrik zijn afgekomen, liggen er in het gebeurde vrij wat redenen van geruststelling opgesloten. Wij hebben gezien, dat de behoorlijke voorzorgen zijn genomen, om het dure en kostbare leven te behoeden; de wanden en paneelen van het keizerlijke rijtuig zijn behoorlijk met ijzer voorzien, en men heeft kunnen bespeuren, dat de trouwe policie Z.M. nimmer uit haar wakend Argus-oog verliest. Immers de lijst der verwonden bestond voor een groot deel uit chefs, agenten van policie of militairen, een bewijs in hoe grooten getale deze beschermers in de onmiddellijke nabijheid des Keizers zijn, wanneer hij zich waagt in den schoot der zijnen. Verder heeft Z.K.H. het thans openlijk in zijne ferme troonrede uitgesproken, dat hij nog meer dan vroeger zijn systeem van repressie, van ‘krachtige handhaving der orde’ zal volgen - en dat zegt wat!

Maar zijn krachtigsten steun vindt hij in de zeer groote liefde des volks, in de liefde der zijnen. Hebben alle diplomaten en dignitarissen niet luide hunne vreugde te kennen gegeven over zijne redding uit zoo groot een gevaar? Heeft de Beurs niet als uit éénen mond het vivat aangeheven voor hem, aan wiens adem het to be or not to be der geldmannen hangt? En - ut ad majora pergam - hebben niet les dames de la Halle (wij plompe Hollanders zouden zeggen de vischwijven) getoond, wat sympathie ook de vrouwelijke bevolking koestert voor het hoofd van den staat? Terwijl eindelijk in zijne naaste omgeving, zijne eigene, trouwe gade vooral hierin hare vreugde en haren troost heeft gevonden, ‘dat zij in het gevaar des Keizers heeft mogen deelen.’

Waarlijk de man, wiens ziele door zooveel belangen, door zooveel liefde wordt beschermd, - hij is wél bewaard.

Een paar synoniemen uit het woordenboek der finantiewereld.

1^o. De Hertog van wellington heeft reeds opgemerkt, dat ‘hooge interest slechts een andere naam is voor gevaarlijke geldbelegging.’

[p. 108]

2^o. Wie het niet gelooven wil, kan het b.v. reeds aan de groote schuld van het rijke Rusland en het rijke Groot-Brittannië zien, dat zeer rijk en met groote schulden bezwaard dikwijls synoniemen zijn.

Drainomanie. - Het is zeker, dat Engeland aan de uitvinding der drainage veel verschuldigd is. Onder anderen verzekert men, dat ook grootendeels ten gevolge daarvan, de landbouwproductie er in de laatste jaren bijna het dubbele van vroeger geworden is. Doch nu schijnt het draineeren ook eene manie te worden; nu moet ook Londen zelf de draineerproef medemaken, waartoe zich werkelijk reeds eene compagnie gevormd heeft. Waarschijnlijk zal dit zoowel de vochtigheid der straten als die der huizen moeten verbeteren, want ook dezen kunnen door draineeren drooggelegd worden.

Het is onloochenbaar, dat dit weder eene grootsche onderneming is, want - zij zal veel kosten. Men schijnt daar ook niet bang te wezen, om den grond onder eigen voeten te ondermijnen. Reeds zijn er op vele plaatsen dier hoofdstad dertien verschillende riolen, pijpen en buizen van allerlei gazfabrieken, waterleidingen en wat dies meer zij naast elkander; en nu dit nieuwe buizen-systeem nog! - Wat talenten zijn daar in den grond begraven!

Hoe men des buurmans ongeluk exploiteert. - Een chevalier d'industrie te Marseille, een man van zijn tijd, heeft een nieuw middel te baat genomen, om voordeelige zaken te drijven. Maar het is een middel, waartoe hij wel eerst alle menschelijk gevoel mag uitgeschud of verkocht hebben. Natuurlijk gewijzigd naar de bijzondere gevallen, is zijne methode deze. Hij schrijft aan Engelsche families, wier betrekkingen in de dagbladen worden opgegeven onder de omgekomenen in Indië, en geeft voor, dat hij particuliere berigten heeft van die personen. Meestal heet het dan, dat zij ergens verborgen zijn, en alleen door toezending van zekere som zich naar eene veilige plaats kunnen begeven. De bezorging van dat geld neemt onze vriend dan op zich, maar is hem die som eenmaal toevertrouwd, dan begrijpt men, dat zijn doel bereikt is. Wat verdient zoo iemand wel? Vóór een paar dagen opperde een geestig Amsterdammer de gedachte, dat men best zou doen, de Italianen, die op den Keizer geschoten hadden, aan de Indische Sepoys present te doen, dan behoefden Europesche handen hen niet te martelen. Nu, dan verdiende deze bondgenoot en geestverwant der Sepoyers nog eerder, dat hij hun als geschenk gestuurd werd.