Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1858

Geschiedenis van het Zevende Regement Infanterie. Door J.K.H. de Roo van Alderwerelt, 1^ste Luitenant bij het 7^de Regement Infanterie, gedetacheerd bij het Ministerie van Oorlog. Met gelith. kaart. Te Arnhem, bij J.F. Thieme. 1857. In gr. 8vo. XVI, VI en 268 bl. f 4-25.

Reeds in verscheiden maandwerken is bovenstaand werk ten gunstigste aangekondigd, en het is Ref. een genoegen het aantal gunstige beoordeelingen dienaangaande met eene in de Vaderl. Letteroefeningen te mogen vermeerderen. Het belang-

[p. 76]

rijke van dusdadige regements-geschiedenissen is algemeen erkend, en mogen de regementen van ons leger over het algemeen niet zoo vele ondervindingen gehad hebben als wel bij leger-afdeelingen van andere rijken (b.v. Frankrijk) het geval is, voor eene geschiedenis van ons zevende Infanterie-regement bestond eene vrij rijke stof. De Heer de roo van alderwerelt heeft die stof zoo gelukkig verwerkt, dat zijn boek niet, gelijk men alligt, op den titel afgaande, zou meenen, alleen lectuur voor officieren en soldaten is, maar ook aan beoefenaars van meer vreedzame bedrijven menig nuttig en aangenaam oogenblik verschaffen zal. Ref. zal kortelijk opgeven, welken inhoud deze Geschiedenis heeft.

Na eene korte Inleiding, waarin de lezer op de hoogte van tijd en zaken wordt geplaatst, behandelt de Schrijver in de eerste twee Hoofdstukken de geschiedenis van de bataillons nationale militie, waaruit naderhand het zevende regement ontstaan is, namelijk het vierde, vijfde en zesde. Als Ref. mededeelt dat die geschiedenis een aanvang neemt in 1813 en tot het einde van 1815 loopt, gedurende welken tijd die drie bataillons geen gering aandeel hadden in de krijgsverrigtingen welke napoleon's val vooraf gingen, zal de lezer kunnen begrijpen, dat nog al eene en andere belangrijke zaak hierin voorkomt.

In 1815 werd uit deze drie bataillons, met bijvoeging van het achtste linie-bataillon de Zevende Afdeeling Infanterie gevormd; in 1818 werd het linie-bataillon opgeheven en bij de drie overige bataillons ingesmolten. De naam Zevende Afdeeling bleef bestaan tot in 1841. Deze periode, 1815-1841, behandelt de Schrijver in Hoofdstuk III en IV. Vooral het laatste is van algemeen belang, omdat het de geschiedenis behelst van de veldbataillons der Zevende Afdeeling in den strijd tegen België, en die van het flankbataillon op de citadel van Antwerpen. Boeijend is het verhaal der heldenfeiten, zoo menigvuldig in dien strijd, en na de lezing van dit Hoofdstuk zal ieder het besluit van onzen Koning toejuichen, waarbij de medaille der citadel van Antwerpen, door Generaal chassé gedragen, aan het zevende regement werd geschonken; want niet alleen het bataillon dat de citadel mede heeft verdedigd, maar ook de andere bataillons hebben zich in den strijd tegen België met voorbeeldige dapperheid gekweten.

[p. 77]

De geschiedenis van het Zevende Regement, zoo als de Afdeeling na 1841 betiteld werd, is beschreven in het vijfde en laatste Hoofdstuk, en handelt grootendeels over de organisatie en de wijzigingen daarin gemaakt.

Met eenige Aanteekeningen en Bijlagen wordt het werk besloten, terwijl het opgesierd is met eene kaart van het tooneel des krijgs in België en van de Antwerpsche citadel.

De stijl van den Heer de roo van alderwerelt is over het algemeen zeer goed; alleen vinden wij voor eene Regements-historie de beschrijvingen hier en daar wel wat al te pathetisch gesteld, maar daarvan moge de schier romantische stof de schuld voor 't grootste deel dragen. In het beoordeelen van feiten en personen komt de Schrijver loijaal voor zijn gevoelen uit, maar steeds met de gepaste bescheidenheid, welke bij de geschiedenis van eene periode uit den laatsten tijd noodzakelijk is.

De uitvoering van het werk is zeer net en strekt den Heer thieme tot eer; maar de in een ander tijdschrift gemaakte aanmerking over den prijs vindt Ref. zeer gegrond.
d.