Sadi, een Perzische wijze, zat eens des avonds in het lezen van den Koran verdiept. Toen hij opzag waren twee van zijne drie zonen ingeslapen. De derde, echter, waakte, en zeide met zelfbehagen: ‘Zie, vader! wat slapen zij; maar ik bid.’ Met zachten ernst antwoordde sadi: ‘Het is toch nog beter te slapen, mijn zoon! dan op 't geen men doet zich te verhoovaardigen.’
Auteursrechtvrij