Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1856

[p. 484]

De ijzeren drukpers
Aan de bezoekers der Tentoonstelling te Haarlem.^(*)

Mijn voorzaat was van hout, en deed den drukker zwoegen.

Het brood door hem verdiend, was loon van zwaren pligt.

Tot zijne hulp kwam ik, die 't halve werk verrigt.

'k Liet hem zijn brood, en bragt gemak aan en genoegen.

Doch 't vindingrijk vernuft had naauwlijks mij volbouwd,

Of de eeuwgeest riep om spoed, en 'k werd nog traag gevonden.
Toen kwam de snelpers: zij, die wedstrijdt met sekonden,

En hooger me overtreft, dan ik de pers van hout.

Haar zamenstel is grootsch, verbazend haar vermogen.

Wat afstand in de kunst van heden en voorheen!

De snelpers, als bezield, doet ál het werk alleen -

Doch waarom, bij haar wiel, een traan in 's drukkers oogen?

o! Als de spoed het cischt schiet dan haar vleuglen aan,

Gij, vormen van metaal, met kunstig lood beschreven! -
Maar, lezers! denkt er aan: ik doe den werkman leven.

Dat gij mijn dienst aanvaardt verzekert hem 't bestaan.

c.g.w.

(*) Op de feestdagen ter eere van lourens janszoon coster, zijn van dit gedichtjen exemplaren aan de bezoekers gegeven, die gedrukt werden in hunne tegenwoordigheid op eene ijzeren pers, door H.P. Hotz te Gravenhage gemaakt. Het is ons aangenaam dat gedichtjen aan onze lezers te kunnen mededeelen. De Red.