Reeds de titel trekt de aandacht en belangstelling. Zij leven nog, die de kluisters der Fransche heerschappij gedragen hebben, die den wereldveroveraar der negentiende eeuw in hunne verbeelding nog zien zoo als hij ons Vaderland bezocht, en in dat majestueus gebouw der hoofdstad vernachtte, waar, vóór twee eeuwen, Amstels burgervaderen vergaderden om het benarde vaderland uit de hand van eenen anderen Franschen overweldiger te redden, dien de ijdelheid insgelijks den Groote noemde.
Meerderen heugt het tijdperk van 1815-1830, Europa's politiek interim; en dat van 1830-1848, dat wij den tijd van voorbereiding zouden kunnen noemen. Welken titel zal het tegenwoordige dragen? Er is eene beweging begonnen, wier eindpaal ver buiten 't bereik van het menschelijk oog ligt. Niemand zal de omwenteling van 1789 niet beschouwen als een uitvloeisel van de politieke ontwikkeling in 't volksleven. Het was de trein des tijds; maar de dweepers en fortuinzoekers wierpen hunne belangen op de rails, en de trein raakte uit het spoor, en verongelukte. Napoleon kwam, en ook napoleon ging voorbij. Maar wat had zijn val ten gevolge? De volksontwikkeling, die alom de harten had aangegrepen, werd niet geleid, maar verstikt. En waar zij levende bleef, was 't heimelijk in 't brein en de borst van woelgeesten, welke zich eenen Staat dachten die praktisch eene ongerijmdheid is. Deze toestand wordt in het eerste Hoofdstuk beschreven. De Auteur loopt daar de geschiedenis van alle Europesche volken door, steekt over naar Zuid-Amerika, en brengt zijne lezers tot de overtuiging, dat dit vijftiental jaren veilig kan genoemd worden een tijdperk van tusschenstand; een interim, dat niemand behaagde, maar iedereen ongerustheid inboezemde.
Het tweede Hoofdstuk loopt over de volgende tien jaren, en wij zien volken in opstand, troonen omvergehaald, nationaliteiten vernietigd, den algemeenen vrede door behoefte en kunst bewaard. Wij hebben geene ruimte om het verhaal op den voet te volgen, en den meesten onzer lezers zijn de gebeurtenissen bekend. Niemand zal den Schrijver of Compilator betrappen op eenzijdige en daaruit voortgevloeide scheve voorstellingen. Elke politieke rigting wedervaart haar eigen regt, en zoo worden wij verschoond van hatelijkheden, die