maken. Ja, zoo lang er eene meer uitvoerige, doorloopende Geschiedenis van de verrigtingen der Nederlanders in den Oost-Indischen Archipel ontbreekt, kan dit boekske zelfs door bedaagden met nut gelezen worden.
In zijne Inleiding zegt de Schrijver te regt: ‘Welaan dan, kinderen! leest met oplettendheid dit boekje; prent de voorbeelden van volhardenden moed en geestdrift voor het vaderland, waardoor zoo vele gevaren getrotseerd en bijna onoverkomelijke hinderpalen overwonnen zijn, diep in het geheugen; volgt uwe voorouders in hunne deugdzame gezindheden na, dan zult gij steeds, in welke betrekking ook later geplaatst, niet alleen werkzaam zijn aan uw eigen geluk, maar ook aan het welzijn van het algemeen!’
De Heer d.b. verdeelt de geschiedenis in negen Tijdvakken of Hoofdstukken: 1e. van de eerste zeetogten naar Indië tot aan de oprigting der O.I. Compagnie, of van het jaar 1594 tot 1602; - 2e. van de oprigting der O.I. Compagnie tot aan de stichting van Batavia, of van het jaar 1602 tot 1619; - 3e. van de stichting van Batavia tot aan de krooning des Keizers hamangkoe rat I door antonie hurdt, of van het jaar 1619 tot 1678; - 4e. van de krooning des Keizers van Mataram tot aan het einde des eersten grooten oorlogs op Java, of van het jaar 1678 tot 1723; - 5e. van den vrede van 1723 tot aan het einde des tweeden grooten oorlogs op Java, of van het jaar 1723 tot 1757; - 6e. van het einde des tweeden oorlogs op Java of de verdeeling van het rijk van Mataram tot aan de overgave van Java aan de Engelschen, of van het jaar 1757 tot 1811; - 7e. van de teruggave van Java door de Engelschen tot aan het begin van den oorlog op Java tegen dipo negoro, of van het jaar 1816 tot 1825; - 8e. van het begin tot aan het einde des oorlogs op Java tegen dipo negoro, of van het jaar 1825 tot 1830; - 9e. van het einde des oorlogs op Java tegen dipo negoro tot aan den dood van den Gouverneur-Generaal de eerens, of van het jaar 1830 tot 1840.
Deze indeeling doet al dadelijk vermoeden dat de Schrijver Java, en de gebeurtenissen aldaar voorgevallen, tot het middelpunt van zijne behandeling heeft gekozen. Bij het lezen der geschiedenis wordt men in dat denkbeeld nader bevestigd, en zelfs komt het ons voor dat de gebeurtenissen in de