Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1855

De Invoering van den Voederbouw in Groot-Brittannië, gevolgd van eene korte beschrijving van Grassoorten en Voederkruiden. Naar het Engelsch, door Bruno Tideman, jr.Te Deventer, bij A. ter Gunne. 1854. In 12mo. 52 bl. ƒ :-40.

Gaarne kondigen wij met een enkel woord een boekjen aan dat eene aanwinst voor onze landbouw-litteratuur mag heeten. De Heer tideman, die reeds verscheiden jaren zich moeite heeft gegeven, om de nuttige graszaden en voederkruiden hier te Lande verkrijgbaar te stellen; die vóór eenigen tijd zelf eene ‘Proeve van Handleiding tot den aanleg van Kunstweiden en Grasperken’ in het licht heeft gegeven, bezorgde deze vertaling van een Engelsch werkjen, dat ook menige belangrijke bijzonderheid voor den Nederlander bevat. Wij vinden daar (zoo als ook in de Voorrede wordt gezegd) door den Schotschen Schrijver zelven opgeteekend, dat de teelt van voedergewassen, waarin de Engelschen het thans zoo ver gebragt hebben, door hen van ons is overgenomen. Wij zien er in vermeld, dat de roode klaver in 1597 in de Nederlandsche velden gezaaid werd, toen zij in Brittannië nog niet bekend was; en dat waarschijnlijk ook de turnipsbouw uit

[p. 390]

Vlaanderen door richard weston in 1645 naar Engeland is overgebragt. Wij vinden er evenzoo dat de teelt der spurrie uit Holland afkomstig is.

Maar aan den anderen kant zien wij met een aantal voorbeelden uit vroegeren en lateren tijd aangetoond, dat de Engelsche landbouwers geene moeite en kosten spaarden, om de voedzaamste en voor hunne landen meest geschikte en voordeelige voederkruiden te verzamelen. In één woord: wij ontvangen in dit werkjen in een klein bestek eene menigte hoogst belangrijke bijzonderheden uit de Geschiedenis van den Engelschen Voederbouw, waarom wij het gerustelijk aanbevelen aan alle landbouwers, die verlangen kennis te maken met hetgeen de Engelschen op dit gebied verrigt hebben.

Het geschrift kan ook nog van eenig praktisch nut zijn, in zoo verre het eene alphabetisch gerangschikte lijst van grassoorten (waarom noemt de Heer t. die grazen?) en andere voederkruiden bevat, met opgave van groeiplaats, bloeitijd en hoeveelheid zaaizaad per bunder; terwijl het geheel besloten wordt met eene tabel van den invloed, dien het meer of minder diep onderbrengen van het zaad uitoefent op het opkomen der planten.