Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1855

[p. 49]

De Zoon van den Klepperman, eene Vertelling door Mevr. elise van calcar, Schrijfster van: ‘Hermine’ en ‘eene Star in den Nacht.’ Eerste Deel. Te Kampen, bij K. van Hulst. 1854. In 12mo. 216 bl.

Wij zien met verlangen uit naar het tweede deel; en zoo doet wel ieder die dit eerste gelezen heeft. Dat zij een werk is van elise, die niet alleen om de Hermine en Eene Star in den Nacht, maar ook om zoo vele andere vruchten van haren geest en diep gevoel algemeen gewaardeerd wordt, is aanbeveling genoeg voor deze Vertelling, en zij heeft dus geene andere noodig. Ook om reeds over het werk in bijzonderheden te oordeelen vatten wij de pen niet op; want we zullen daarmeê wachten tot wij 't compleet hebben, en dat zal wel spoedig 't geval zijn. Waartoe dan deze regelen? Alleen om de geachte Schrijfster dank te zeggen voor het genot dat het eerste deel van dit uit ons volksleven geputte verhaal, zoo eenvoudig en vol waarheid en gevoel, ons heeft doen smaken. De zoon van den armoedigen nachtwacht is een kind door de natuur met zeldzame gaven beschonken; zoo als er méér zijn onder de kinderen van behoeftigen, doch wier aanleg verloren gaat door de ongenade van het lot. Zoo groot zijn geest, zoo kunstig zijne hand is, zoo goed is zijn hart; en 't verlangen, reeds in prille jeugd, om voor zijne ouders iets te verdienen, draagt onverwacht vruchten voor hem-zelven; want een goedhartige huisknecht doet hem de opmerkzaamheid trekken eener rijke weldoende vrouw, die zijne ouders beweegt hem aan haar af te staan. Deze zorgt voor zijne opvoeding, en vindt op hare beurt belooning in zijne dankbaarheid en uitmuntende ontwikkeling. Wat zijne ouders gevoelen en lijden; wat hij-zelf lijdt onder hun gemis en door de minachting van trotsche, en de wangunst van lage zielen, en hoe 't toegaat in de woning zijner hooghartige, niet zéér verstandige weldoenster, wier zucht om wèl te doen door hare kamenier en dienstboden - met uitzondering van den braven knecht - tot eigen voordeel misbruikt wordt, schetst elise met een uitvoerig penseel in hoogst natuurlijke kleuren. De waardige vrouw toont op nieuw, dat óók zij eene gave bezit die zéér zeldzaam is; daar ze zich met

[p. 50]

dezelfde gemakkelijkheid en verdienste in zoo verschillende genres beweegt. Er is een groote afstand van 't historisch heldendicht tot het burgerlijke drama, en toch hebben we in onze boekenrijen naast hare ‘Star in den Nacht’ deze hare zoo eenvoudige Vertelling, die de treffende Novellen van den Eerw. van koetsveld op zijde streeft. - Doch wij eindigen; want het ligt ook niet in ons plan om eene lofrede te schrijven. In afwachting van het tweede deel bepalen wij ons tot eene opregte dankbetuiging aan de hooggeachte Schrijfster voor het gesmaakt genot, en wenschen hare Vertelling den grooten aftrek toe, dien zulk een werk verdient.