Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1854

Vertalingen.^(*)
Door G. Timme.

Hoedt, hoedt u!... De Israëller, die weleer

Den leeuw versloeg, hij was nu arm en blind;

Hij zag 't gezegend hemellicht niet meer;

Hij was ten spot aan grijsaard, vrouw en kind;

Ten tempel heen dreef hem de Filistijn;

Dáár zou de slaaf op 't feest elks speelbal zijn.

En hij? Hij greep de pijlers van 't gebouw,

En 't stortte ineen, en plettrend neêr op hem;

Maar ook op man, op grijsaard, kind en vrouw. -

De doodsangstkreet verving der spottren stem:

De blinde en arme slaaf sleepte in zijn dood

Veel duizend vrijen meê, ten lotgenoot.

Een arme, blinde samson hier te Land^(†),

Van kracht beroofd, met ketenen belaân,

Heft, (ras welligt!) in grimmigheid de hand,

En schudt de pijlers van ons volksbestaan,

Tot dat de vrijheidstempel nederstort,

En 't plettrend puin aan ons ten grafzerk wordt.

Naar h.w. longfellow.

(*) Uit het Engelsche werk: Poems on Slavery. London, 1853; tot bestrijding der slavernij door verschillende Dichters bijeengebragt.

(†) In Amerika.

[p. 350]

II.
Denkt aan den slaaf.

 

Denkt aan den slaaf, in het uur van de vreugde,

 

Gij, die den bloemweg des levens betreedt;

 

Niets dan verwondende dorens ontmoet hij,

 

Niets dan een winterdag, vruchtbaar aan leed.

 

 

 

Denkt aan den slaaf, in het uur van de smarte,

 

Wat zijn uw' rampen, bij 't lot dat hij torscht?

 

Tranen van droefheid en stormen van woede

 

Dooven het licht van de vreugde in zijn borst.

 

 

 

Denkt aan den slaaf, in het uur der gebeden,

 

Als ge u ontrukt aan het wereldsch genot:

 

Dankt voor den zegen, dien gij moogt genieten;

 

Biddend voor hem om een dragelijk lot.

 

 

 

Naar e.m. chandler.