tijd er aan besteed niet verloren achten. Alleen is het, naar ons gevoelen, jammer, dat de voorstelling, hier en daar, zoo wijdloopig en gerekt is. Het is een gebrek dat de Schrijfster met velen van hare landgenooten gemeen heeft; maar dit benadeelt de waarde van 't geheel niet. Misschien vinden eenige vrouwen het lief, dat hier wat anderen bagatellen noemen, zoo haarfijn wordt verteld. Als dat zoo is hebben wij er vrede meê, en volstrekt geen lust om deswege van die dames te verschillen.
‘Beproevingen des levens’ - hoe weinigen staan die gelukkig door! Men onderwerpt zich: dat is geene gehoorzaamheid, maar een wijken voor den sterksten, waarbij de zelfstandigheid des geestes verloren gaat. Uit dit verhaal is veel goeds te leeren. Wij worden bij eene familie ingeleid, waar in het huiselijke en maatschappelijke leven de krachten der ziel ontwikkeld worden om de beproevingen des levens zóó door te staan, dat men er door vordere in ware deugd.
De vader des gezins is een goed, maar zorgeloos man, en staat financiëel onder de leiding van zijnen broeder, een bankier, met een eerlijk boek, maar niet altijd eervolle handelingen. Bij het overlijden des huisvaders weet de bankier de nalatenschap zijns broeders aan zich te trekken, en de weduwe wordt genoodzaakt met hare kinderen haar buitengoed te verlaten. Die kinderen zijn verscheiden in humeur en karakter, zoo als men dat in groote gezinnen veelal ziet; maar onder hen is eene dochter, zwak naar 't ligchaam, doch gevoelig van hart, en die de beschermengel van allen wordt, door den invloed van de wijze leiding die haar te beurt valt bij eene oudtante; wier lessen de lezers wèl zullen doen met ze diep in hoofd en hart te prenten.
Het boek kan bijdragen om 't hart te vormen en te veredelen, en de Vertaler heeft alzoo geen nutteloos werk verrigt. Den Uitgever komt de eer toe, dat hij gezorgd heeft voor een aangenamen druk.