Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1854

[p. 110]

Christelijk Zondagsblad, onder Redactie van J.J. Swiers, Predikant te Havelte. Jaargang 1853. Eerste Stuk. Te Groningen, bij J. Oomkens, J.zoon. In gr. 8vo. 104 bl. f 2-60.

Groot is het aantal van periodieke geschriften, die zoowel wekelijks als maandelijks, soms om de twee of drie maanden, in het licht verschijnen, om het Christelijk leven in de Gemeente te wekken en te bevorderen. En met elk jaar neemt nog dat aantal toe, daar de oudere gemeenlijk stand houden, terwijl er zich nieuwere bijvoegen. Zeker doen deze laatste aan de reeds bestaande afbreuk, en kwijnen sommigen, die vroeger in vollen bloei waren. Maar dat is nu eenmaal het lot van al het ondermaansche, dat het een tijd van opkomst heeft en daarna van verwelken en vergaan. Aan dat gevaar is geen Tijdschrift, hoe uitnemend ook, ontheven. Wij vragen dan ook slechts: van welk gehalte en hoedanige strekking de nieuwelingen zijn, die zich beginnen te vertoonen? En dan zouden wij wenschen, hen over 't algemeen met zóó veel lof en goedkeuring te kunnen welkom heeten, als waarmede wij dit Christelijk Zondagsblad begroeten. Het is in een regt Christelijken geest en zeer behagelijken vorm geschreven, voor zoo verre wij het mogen beoordeelen naar dit Eerste Stuk, dat ons in handen kwam. Wij vermoeden, dat er, in den loop des vorigen jaars, nog drie andere soortgelijke Stukken verschenen zijn, die ons echter tot heden toe niet gewierden. En onlangs vernamen wij, dat het, met het begin van dit jaar, eene groote verandering en uitbreiding, vooral ook van het getal der medewerkers, heeft ondergaan, waardoor het, verondersteld dat inrigting en inhoud dezelfde gebleven zijn, nog meerdere aanprijzing verdienen zou. Ten vorigen jare stond, blijkens den titel, de Heer swiers van Havelte als Redacteur aan het hoofd, en hem stonden slechts acht medewerkers ter zijde. Wat zij in dit Eerste Stuk geleverd hebben zullen wij kortelijk mededeelen.

Het eerste opstel, getiteld: de eerste morgen des jaars, hangt met het tweede, dat ten opschrift draagt: christus 's menschen veilige gids door het land zijner vreemdelingschap, zóó onafscheidelijk zamen, dat wij niet begrijpen, waartoe de splitsing heeft moeten dienen. Beide zijn van de hand van

[p. 111]

Ds. brouwer, van Oudkerk, en laten zich aangenaam lezen, ofschoon het tweede opschrift weinig voegt bij den aangeschreven tekst: Ps. cxix:19, waar van Gods geboden gesproken wordt, en het, onzes inziens, er niet dóór kan, om eenvoudig te zeggen: zóó sprak de Israëliet; wij, Christenen, nemen de bede van den Dichter aldus over: ‘verberg ons jezus christus niet!’ Het derde opstel, van Ds. verwey, van Winschoten: de dag des Heeren, is, ofschoon kort, regt gepast voor het oogmerk van dit Blad. Het vierde handelt, naar aanleiding van joh. xiii:34, 35, over het nieuw gebod der liefde, en wordt voortgezet in het vijfde. Er is aan den vorm blijkbaar veel zorg besteed door den ongenoemden Schrijver; maar ook de inhoud is belangrijk genoeg. Wij zouden daarbij echter gewenscht hebben, dat hij, met regt drukkende op de benaming: nieuw gebod, rekenschap had gegeven van hetgeen, schijnbaar daarmede in strijd, voorkomt 1 joh. ii:7 en 2 joh. 5. Het zesde bevat slechts eenige verspreide gedachten over kerk en kerkelijk leven, die echter evenmin onbelangrijk zijn als de gedachten en opmerkingen van Dr. doorenbos, van Peins, in het tiende. Met groot genoegen lazen wij het zevende, over de ware regtzinnigheid, dat, ofschoon het niets nieuws bevat, duidelijk en overtuigend handelt over een in onze dagen door velen nog maar niet regt begrepen onderwerp. Ds. goudschaal, van Scheemda, is er de Schrijver van. Dr. meijer, van Wolvega, handelt in het achtste regt nuttig over moedervreugde, geheiligd door het geloof, naar het voorbeeld van hanna, 1 sam. i:26-28. Minder behaagde ons de korte aanwijzing, zoo als de lange titel luidt, van de liefde onzes Heeren jezus christus jegens menschen, in zijne woorden aan het kruis gesproken; of in de zoogenaamde kruiswoorden, geschreven door Dr. doorenbos. Het kan zijn, dat het aan ons hapert; maar de stof scheen ons te óverbekend en de behandeling te oppervlakkig, althans niet vol en rijk genoeg. Ook zouden wij het woord door jezus tot zijne moeder gesproken, vóór de zaligspreking des boetvaardigen moordenaars plaatsen op, zoo wij meenen, goeden grond. Ook het elfde stukje, van den Redacteur, dat, voor het Paaschfeest bestemd, de heerlijke vruchten van jezus' opstanding beschrijft, is vrij eenvoudig, maar overigens op aangenamen toon en in een zeer goeden geest geschreven. Over het algemeen zouden wij in dit Christelijk

[p. 112]

Zondagsblad wat meer diepte verlangen, en vooral wat meer praktikale Schriftbeschouwing. Misschien ware het ook goed, dat er onder de medewerkers gevonden werden van meer verschillende rigting. Maar wij meenen, dat hierin voor den nieuwen Jaargang eenigermate voorzien is. En, naar deze eerste proeve beoordeeld, durven wij het wel aanbevelen, wenschen het vele lezers toe, en zullen ons verblijden, wanneer het, onder Gods zegen, nut en stichting aanbrengt en dienstbaar is aan de vruchtbaarheid der Zondagsviering in de Gemeente. Moge het vooral op de verschillende behoeften der lezers letten en den ganschen rijkdom van het Evangelie van Gods genade in christus uitspreiden voor hunne oogen!